ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ: Φεβρουαρίου 2018

Δαμουλιανάτα όσο υπήρχε κόσμος στο χωριό

Οι ΜΑΣΚΑΡΙΕΣ όπως τις έλεγαν δεν ήταν χορός ένα

βράδυ σε κάποιο κέντρο Ήταν τρόπος διασκέδασης εκείνα

τα χρόνια Από το άνοιγμα του τριώδιου έως την Κυριακή

τις Τρινές (Τωρινής) ο κόσμος διασκέδαζε

Σχεδόν κάθε βράδυ άντρες γυναίκες αλλά και παιδιά

ντυμένοι με <αυτοσχέδιες στολές> φορώντας στο πρόσωπο

μπαρμπούτες (χάρτινες μάσκες) η μαντίλια να κρύβουν

το πρόσωπο επισκεπτόταν φιλικά η συγγενικά σπίτια

Τι ήταν αυτές οι στολές που φορούσαν οι γυναίκες συνήθως

αλλά και παιδιά Ήταν ρούχα αντρικά η γυναικεία πολύ

μεγαλύτερα από τα δικά τους μεγέθη Έμοιαζαν περπατώντας

με ΚΛΟΟΥΝ Η επιτυχία ήταν όταν οι νοικοκυραίοι δεν

κατάφερναν να γνωρίσουν τους επισκέπτες Κάποιες φορές αυτές

οι επισκέψεις εξελισσόταν σε γλέντια Δεν ήθελαν πολύ

Ένας να ξεκινούσε το τραγούδι σε λίγο όλοι μαζί τραγουδούσαν

και χόρευαν

Δυο και τρεις Κυριακές είχαμε τα οργανωμένα γλέντια

(καιρού βοηθούντος)

Οι αποκριάτικοι Κυριακάτικοι χοροί γνωστοί ως Μασκαρίες

άρχιζαν το μεσημέρι και συνέχιζαν μέχρι που νύχτωνε

Συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι από Ρίφι , Δαμουλιανάτα και

όσοι ερχόταν από τα γύρω χωριά

Ξεχώριζαν οι Πρωτοχορευτές Γιανίτσαροι και Ντάμες

Οι Γιανιτσαραίοι χωριανοί ντυμένοι με Φουστανέλες και

Πλουμιστά γιλέκα Στο κεφάλι φορούσαν την Ορλάντα

Ήταν Χάρτινη περικεφαλαία που την έφτιαχναν μόνοι τους

Επάνω στερέωναν διαφορά στολίδια Την στολή συμπλήρωναν

κάλτσες και γκέτες

Κάθε Γιανίτσαρος είχε τη ντάμα του, Ήταν επίσης άνδρες

που έπαιζαν το ρόλο της γυναίκας - ντάμας.

Οι ντάμες ντυμένες με παραδοσιακές στολές και πάνω τα

χρυσαφικά τους, τα σκουλαρίκια και τα βραχιόλια τους

Όλα αυτά τα χρυσαφικά ρολόγια κλ τα δάνειζαν (όσοι είχαν)

για να τα φορέσουν οι ντάμες και οι Γιανιτσαραίοι.

Ξεκινούσαν από την Πλαγιά και χορεύοντας μέχρι το Ατσούπι στο

Ρίφι Κατόπιν πίσω μέχρι τον χώρο που σήμερα είναι παρκινγκ

μπροστά στο Σκολειό

Την τάξη κρατούσε ο Τσάφος η Μπουλούμπασης (Αστυνόμος )

σε όλη την διαδρομή αλλά και στο χώρο που στηνόταν το γλέντι

Ο κουδουνάς κάποιος που φορούσε δέρματα και είχε δεμένα

επάνω του πολλά κουδούνια άνοιγε δρόμο με φωνές

Των χορευτών προηγούνταν διάφορες αστείες παραστάσεις

Ο γύφτος με την Μαϊμού του (Χωριανοί μασκαρεμένοι )

Χτυπούσε το τσίγκινο ταψί και η μαϊμού χόρευε

Ο κόσμος στην άκρη του δρόμου όπως περνούσαν οι

μασκαράδες και οι χορευτές πετούσαν στην μαϊμού καραμέλες

η σοκολάτες που τις άρπαζε και τις έτρωγε η τις πετούσε πίσω

Άλλοι που έβαφαν τα πρόσωπα και τα χέρια με γάνες και

έμοιαζαν με Νέγρους

Άλλο ευτράπελο ήταν οι διάφορες συλλήψεις των Εύπορων

χωριανών που τους πήγαιναν για δήθεν παραβάσεις στον

δικαστή Ο δικαστής (Κάποιος ηλικιωμένος ) τους επέβαλε το

προσυμφωνημένο πρόστιμο Έτσι συμπλήρωναν και τα έξοδα

των εκδηλώσεων

Όταν οι χορευτές και όλοι οι υπόλοιποι έφταναν στο σχολειό

στους ρυθμούς του Βιολιού και των άλλων μουσικών οργάνων

άναβε για καλά το γλέντι Τραγουδούσαν και χόρευαν

Μπάλος, Κουτσοοταματητό (Διβαρατικο), Γύρες ,Μέρμηγκας,

Μανέττας και Καλαματιανά

Δεν έλλειπαν και οι ευρωπαϊκοί χοροί όπως τα βαλς τα ταγκό και

πόλκες Αλλά περισσότερο το ΦΟΞ ΑΓΚΛΕ Ο κύκλος με τα

ζευγάρια να χορεύουν και να ακούγεται το σύνθημα

«Σανζέ ντε νταμ» που παραφρασμένο το έλεγαν ΣΕ ΝΤΕ ΝΤΑΜ

δηλαδή Αλλαγή Ντάμας Όλοι διασκέδαζαν ειδικά αν κάποιος

έμενε στην αλλαγή χωρίς ντάμα
Αυτό το παράγγελμα συνήθως το έλεγε ο Σπύρος Ευαγγελάτος (Σούρτσος)
Όλες οι γυναίκες του χωριού συμμετείχαν στο γλέντι  αλλά πολύ
σπάνια με παραδοσιακές στολές
Οι χοροί συνεχίζονταν μέχρι να νυχτώσει
Γιατί το  μονό  φως που  υπηρχε  ήταν  το φως  της  ημέρας
Αν τα πράγματα λόγω καιρού ήταν δύσκολα  τότε προσπαθούσαν
να κάνουν γλέντι μέσα στο σχολειό

ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ 1960

Όμως ο κόσμος ήταν πολύς Πόσους να χωρέσει το σχολειό

Κάποιες λάμπες πετρελαίου για φωτισμό και αν υπήρχε και κάποιο

ΛΟΥΞ (Δυνατό φως πετρελαίου )

Δεν είχε φτάσει η ΔΕΗ ακόμη

Τον χορό τον οργάνωνε επιτροπή και στα έξοδα συμμετείχαν

όλοι οι κάτοικοι ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα

Στο χώρο της εκδήλωσης είχαν μεζέδες και άφθονο κρασί δωρεάν

Οι προγονοί μας ήταν σπουδαίοι χορευτές παραδοσιακών

Κεφαλλονίτικων Είχαν χορευτικό με τις όμορφες στολές τους

Όσες φορές έλαβε μέρος σε διαγωνισμό στο Ληξουριώτικο

Καρναβάλι πήραν βραβεία

Όμως δεν υπήρξε συνέχεια γιατί οι περισσότεροι έφυγαν προς

τις πόλεις την εποχή της μεγάλης μετανάστευσης

Οι Μασκαρίες αυτές στηρίζονταν στους Πρωτοχορευτές
στην συμμετοχή του κόσμου αλλά και στους εξαιρετικούς
οργανοπαίκτες της εποχής
Το βιολί η κιθάρα το μαντολίνο, η Σαρμόνικα (Ακορντεόν)
ήταν τα όργανα που έδιναν τον Ρυθμό για το ξεφάντωμα
Ο Κώστας Ζαφειράτος (Κωστάκης Σηψής) ήταν ο βιολιτζής που θυμούνται οι περισσότεροι
Όμως πριν υπήρχαν και άλλοι εξίσου σπουδαίοι Ο Νικόλας Ευαγγελάτος (Κοτσιδάς)
και άλλοι ακόμη πιο παλιά
Κιθάρα Νίκος Ευαγγελάτος (Ψωμάς)
Επίσης ο Βρυάδης με την Σαρμόνικα Βρυάδης Γεωργάτος πατέρας του παπά Γιάννη

Αυτό το ξεφάντωμα έμεινε στο μυαλό όλων που έζησαν εκείνη
την εποχή της φτώχιας και της μετανάστευσης