Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΟΣΚΙΝΙΖΕ ΧΑΛΙΚΙΑ

Για πρώτη  φορά στην  πατρίδα  μας μπήκε  στο  στόχαστρο  των  αρχών η  άκρα  δεξιά Ακόμα  και μετά  την  κατοχή  όλοι οι συνεργάτες  των  Ιταλών φασιστών  και  των  Γερμανών ναζί  όχι ,μόνο  δεν  διώχτηκαν  αλλά έγιναν  με  την  βοήθεια  των  αρχών  οι  διώκτες  των  Αγωνιστών  Εθνικής  Αντίστασης  των  ΕΑΜιτών Οι  αριστεροί και  οι  συμπαθούντες  διώχτηκαν  φυλακίστηκαν  πήγαν  εξορίες μόνο  για τις ΙΔΕΕΣ Όπως  είπε  ο  Νίκος Μπελογιάννη στην Δίκη <Εσείς  δεν  δικάζετε  εμένα  αλλά  τις  ιδέες  μου>

Όχι  μόνο διώχτηκαν αλλά και  όταν  δεν  είχαν  για  κάτι  να  τους κατηγορήσουν προσπαθούσαν  να  τους  αποκλείσουν  απ όλες  τις  δουλειές

Να τους αναγκάσουν  να  προσκυνήσουν  για  να  ζήσουν  τις  οικογένειες  τους

Κάποιοι  δεν  συμβιβάστηκαν ΠΟΤΕ   

Η ιστορία ενός ασυμβίβαστου από       Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος

 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΟΣΚΙΝΙΖΕ ΧΑΛΙΚΙΑ

                                                   ΠΑΜΕΙΝΩΝΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΑΤΟΣ

 Καβάλα στο μουλάρι μας γύριζα από τον κάμπο κατακαλόκαιρο μέσα στο λιοπύρι, όταν το μονότονο τραγούδι του τζίτζικα διέκοψε κάτω από το παλιό νταμάρι ο ρυθμικός ήχος κυλιόμενων χαλικιών. Έσκυψα και είδα τον "Παμεινώντα του Μπεναρδή" που φτυάριζε και έριχνε στο  πλαγιαστό κόσκινο χαλίκια που μόλις είχε αποσπάσει από τον άσπρο βράχο. Δίπλα του ριγμένος ο κασμάς. Ξεπέζεψα και τον πλησίασα. Πέτρινα τα χρόνια. Ο "Παμεινώντας" (Επαμεινώνδας Ζαφειράτος του Βενάρδου) μόλις είχε επιστρέψει από την εξορία για κάποιο διάλειμμα. Κανείς στο χωργιό δεν τολμούσε να τον πάρει για εργάτη. Το μισαλλόδοξο κράτος έσπερνε τον τρόμο και τιμωρούσε έτσι με αναδουλειά τους εξόριστους ακόμη και όταν για αβέβαια διαστήματα τους επέτρεπε να γυρίζουν στις οικογένειές τους. Παλιά, χωροφύλακας στα ανάκτορα, απολίτικος, για κάποια στιγμιαία ανθρωπιστική βοήθεια τροφοδοσίας κατατρεγμένου αριστερού, τυλίχτηκε σε μια κόλλα χαρτί και στάλθηκε εξορία. Εκεί γνώρισε άλλον κόσμο, έμαθε, σκέφτηκε, πίστεψε και στο χωργιό γύρισε καθηγητής στο δίκιο του εργάτη. Ιδιαίτερα του εργάτη γης. Στα καφενεία και στις παρέες κανείς δεν του έβγαινε στον αποδεικτικό με μεστό επιχειρήματα λόγο. Και είχε ένα τσούρμο παιδιά. Το πρώτο του η Άννα μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό και η δασκάλα μάνα μου μου έλεγε πως ήταν ένα παιδί αριστούχο που αγαπούσε τα γράμματα και έπρεπε να συνεχίσει. Του το ανέφερα και τον παρότρυνα να την στείλει στο Γυμνάσιο που ήταν σε κοντινό χωργιό. Του πρόσθεσα ότι θα μπορούσα να τον βοηθήσω ακόμη και με έρανο ανάμεσα στους φίλους μου στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα τότε την Ιατρική. Αφού με ευχαρίστησε το αρνήθηκε κατηγορηματικά με το επιχείρημα ότι μια και ο ίδιος "έπαιζε τις πιστολιές με το κράτος", το τελευταίο θα εύρισκε έναν ακόμη μοχλό πίεσης με τις σπουδές του παιδιού του για να τον λυγίσει. Δεν επέμεινα. Η Άννα έμεινε με τα γράμματα του δημοτικού και αργότερα παντρεύτηκε έναν γεωργοκτηνοτρόφο στο διπλανό χωργιό κάνοντας μαζί του μια σωστή οικογένεια. Είχε ανάψει ένα φτηνό τσιγάρο. Με προσωπικό παράδειγμα την διακοπή της ολέθριας συνήθειας, του επισήμανα τους κινδύνους και του ανέφερα έναν προς έναν τους λόγους όπως τους είχα διδαχτεί στο Παν/μιο. Μου μίλησε για την συντροφιά του καπνού, ιδιαίτερα τα βράδια, όταν τους γύριζαν από τις μαρτυρικές αγγαρείες στην εξορία. Από τότε, αν και αντικαπνιστής, με βρίσκει αντίθετο κάθε αύξηση της τιμής των τσιγάρων λαϊκής κατανάλωσης. Θυμόταν όμως την συμβουλή μου. Αργότερα καρδιοπαθής με βηματοδότη και ενώ δεν έβλεπε καλά, τον πλησίασα ένα σούρουπο στο κέντρο του χωργιού καθισμένον στο πέτρινο πεζούλι να καπνίζει. Μόλις με αντιλήφτηκε έπνιξε αμέσως το αναμμένο του τσιγάρο στη ροζιασμένη του παλάμη. Ντράπηκα για τη γιατροσύνη μου και σκέφτηκα πόση άμμο από τα κοσκινισμένα χαλίκια κόστιζε το τσιγάρο που έσβησε.Τον χαιρέτισα και έπιασα κουβέντα μαζί του με συμφωνίες και διαφωνίες. Ήταν η εποχή της "περεστρό'ι'κα" και αυτός προτίμησε την άκαμπτη γραμμή που με συντρόφους του σφυρηλάτησε σε δύσκολους καιρούς, μέχρι που μας άφησε χρόνους. Παρ' όλη την ιδεολογική μας απόκλιση, κυρίως σε θέματα τακτικής, οφείλω να ομολογήσω πως ο αγώνας του δεν πήγε χαμένος. Είναι σίγουρα ενσωματωμένος μέσα στο μεροκάματο και τις σημερινές διεκδικήσεις των εργατών γης.

   Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος, συνταξιούχος του ΤΣΑΥ. Φλωρίνης 29 ΤΚ 15235 Βριλήσσια. Τηλ. 6974195833. Gmail: Dido1934@gmail.com