ΕΝΑ ΤΕΙ ΓΙΑ ΔΟΧΕΙΑ ΖΩΗΣ

 

Αν η ανθρώπινη κατοικία είναι το δοχείο που μέσα του φωλιάζει η ζωή, κατά τον πολύ γνωστό στο συνάφι του και όχι μόνο έλληνα αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, όπως διάβαζα κάποτε στο βιβλίο του "Η αρχιτεκτονική της αρχιτεκτονικής" (Παν/μιακές Εκδόσεις Κρήτης).

   Αν αυτό το δοχείο ζωής οφείλει να είναι σχετικά φθηνό στην κατασκευή του, λιτό και γρήγορα τελειωμένο γι' αυτούς που άμεσα το χρειάζονται με την ελπίδα να το χαρούν με ζεστό χέρι.

   Τότε η αναγκαιότητα μιας σχολής ανώτερης εκπαίδευσης π.χ. ΤΕΙ για στοιχειώδεις γνώσεις αρχιτεκτονικής και αξιόπιστης, όσον αφορά  την στατικότητα και συνεκτικότητα κατοικίας, με φθηνά υλικά του τόπου της για τις δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια των φτωχών που στριμώχνωνται στις παραγκουπόλεις και τα καταφύγια της προσφυγιάς από οικονομική ή αναγκαστική μετανάστευση πολέμων και φυσικών καταστροφών, είναι επιβεβλημένη.

   Και αυτή η σχολή αρκετά δίκαιο το βρίσκω να πρωτοδημιουργηθεί  στη μικρή πολιτειούλα της ιδιαίτερης πατρίδας μου το Ληξούρι, σαν αναβαθμισμένη συνέχεια (προσθήκη βασικών γνώσεων αρχιτεκτονικής και οικονομίας) στο άλλοτε τμήμα πολιτικών υπομηχανικών της φημισμένης Βαλλιανείου Επαγγελματικής Σχολής, με τους άρτια καταρτισμένους αποφοίτους της. Και γράφω για τον τόπο όπου σε εξήντα ένα χρόνια δύο φορές (1953 και 2014) οι σεισμοί ξεθεμέλεψαν και ερήμωσαν. Επίκεντρο της σεισμικής δραστηριότητας στη χώρα μας που με τη σειρά της υποφέρει από τον Εγκέλαδο περισσότερο των άλλων χωρών της Ευρώπης, είμαι βέβαιος πως θα αποτελούσε επένδυση σε εκπαίδευση ανταποδοτική με ακτινοβολία και ανταπόκριση ακόμη και πέρα των ελληνικών συνόρων.

   Οι συμπτώσεις τόπου και χρόνου συνηγορούν. Ήδη φέτος το κορυφαίο αρχιτεκτονικό βραβείο Pritzker, το θεωρούμενο ως Νόμπελ της αρχιτεκτονικής, απονεμήθηκε στον μεγάλο ανθρωπιστή Γιαπωνέζο αρχιτέκτονα Σιγκέρου Μπαν, που προσφέρει τις υπηρεσίες του στους κατατρεγμένους από πολέμους και φυσικές καταστροφές με κατασκευές από ταπεινούς χάρτινους σωλήνες για κατοικίες αλλά και κτίρια υψηλών προδιαγραφών. Βλέπε "Εφημερίδα των Συντακτών" (μέσο δεξιάς στήλης, σελ.23). Οι φαβέλες της Βραζιλίας που διεθνώς πρόσφατα ήρθαν στο προσκήνιο με το Μουντιάλ, οι δημιουργούσες προβλήματα όμοιές τους στο Καράκας της Βενεζουέλας, οι παραγκουπόλεις της Ινδίας και αλλού με την γρήγορη αστικοποίηση που την φετινή χρονιά ξεπέρασε σε πληθυσμό παγκοσμίως εκείνον της υπαίθρου, περιμένουν τους δικούς τους ειδικούς για τον εξανθρωπισμό σ' αυτές και σ' εκείνες που θ' ακολουθήσουν. 

   Ευαίσθητο, ρομαντικό αλλά και με σωστές επισημάνσεις και προτάσεις το άρθρο της  συντάκτριας στην εφημερίδα σας κυρίας Άννας Δαμιανίδη με τίτλο "Ελαφρές κατασκευές" (15 Ιουλίου 2014, στην ενότητα "Τρίτη ματιά", σελ.48).

   Και ως εκ περισσού οι προηγηθείσες επιστολές μου με σκέψεις πάνω στους τελευταίους σεισμούς στο νησί μου που ευγενώς δημοσίευσε η εφημερίδα σας με τίτλους: "Προτάσεις για σεισμόπληκτους" (4-2-2014 σελ.49) και "Όχι στο μπετόν" (20-2-2014 σελ.49).

   Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος, συνταξιούχος του ΤΣΑΥ Βριλήσσια.

   (Φλωρίνης 29, ΤΚ 15235).