ΟΙ ΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΜΥΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΤΙΚΟ

Στην  συζήτηση  στο  χωριό στις 27/8/15 έγινε αναφορά

αλλά  και  πρόταση  προς  τους  συλλόγους να λάβουν 

σοβαρά υπ  όψιν και  ν ασχοληθούν  με  τους μύλους

πριν  είναι  πολύ ΑΡΓΑ

Σήμερα  δυστυχώς  μετά  τους  σεισμούς  του 2014 οι ζημιές 

έχουν  αυξηθεί  όπως  και  ο κίνδυνος κατάρρευσης

Οι μύλοι όπως  γνωρίζουν όσοι του έχουν επισκεφτεί είναι  

πέτρινοι, Κυλινδρικού σχήματος, Πανιά και αντένες κινούσαν

τους ξύλινους άξονες τροχούς, και την μυλόπετρα δεν υπάρχουν.

Όπως  πάμε με  την  αδιαφορία  μας  σε  λίγο  δεν  θα 

υπάρχουν ούτε οι μύλοι

Σήμα κατατεθέν του χωριού μας, οι γίγαντες που δεσπόζουν έστω

και λαβωμένοι έως  ετοιμόρροποι στην κορυφογραμμή του

ψηλότερου λόφου του χωριού που λέγεται ΚΟΥΡΤΙΚΟ

Οι μάρτυρες του μόχθου των κατοίκων μιας άλλης

εποχής. Αυτή η αξιοθαύμαστη εφεύρεση, παράδειγμα πράσινης

ενεργείας που τόσο την επικαλούνται σήμερα  

Στην ομορφιά τους έχουν αναφερθεί κάποιοι χωριανοί

Άλλος  τους ονομάζει βιγλάτορες άλλος απλώς παρατηρητές

Μάλιστα κατά μια εξήγηση του Μπάμπη Δαμουλιάνου Ευαγγελάτου

είναι αυτοί που έδωσαν το  όνομα στο  Χωριό Δαμουλιανάτα

                                                                   1975

                                                             1980

                                                       1985

2010

ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ 

 Η πραγματική ιστορια των  μύλων  σε  αφήγηση

ΣΩΤΗΡΗ ΜΙΛΤ ΜΑΝΤΕΛΗ 

Ο πατέρας του ήταν  ένας από τους ιδιοκτήτες του ενός μύλου

ΟΙ  ΜΥΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΤΙΚΟ

Στο χωριό  Δαμουλιανάτα  και  στο υψηλότερο σημείο  του,

το  Κουρτικό, υπάρχουν  δυο Μύλοι  (ότι  πλέον έχει  απομείνει  

από  τον  χρόνο, τους  σεισμούς  και  την  αδιαφορία…… )

Από μαρτυρίες  των παλαιοτέρων  και  ιδιαίτερα  του  πατέρα

μου Σωτήρη  Μαντέλη έχω  μάθει  τα εξής

Οι  μύλοι  αυτοί  φτιάχτηκαν  στην δεκαετία  του  1870-80 

Μετά τον φοβερό  σεισμό  του 1867, την  ολική καταστροφή

του παλιού χωριού Δαμουλιανάτα και  την  μεταφορά  του

στην  σημερινή  θέση,  φτιάχτηκαν  και  οι  μύλοι  για  την

εξυπηρέτηση  των κάτοικων 

Πριν τον σεισμό  υπήρχε για το παλιό χωριό  ο μύλος  του

Σπλονιά Αν θέλει  κάποιος να δει τα ερείπια  είναι  στο

μονοπάτι πεζοπορίας Δαμουλιανάτων Άγια  Θέκλης

Ο ένας μύλος (ο μεγαλύτερος  σήμερα ) ήταν  ιδιοκτησίας 

των  αδελφών  Θεοδόση, Σίμου και Σωτήρη  Μαντέλη και του 

Δημήτρη Μαντέλη, εξαδέλφου τους 

Ο άλλος  που  είναι  κοντά στην  δεξαμενή  ήταν  ιδιοκτησίας

Ατζουλου (Άγγελου ) Αλιβιζάτου

Οι μύλοι  είχαν φτιαχτεί  με  ποριά (Μεγάλες πέτρες ) που

τα  πελεκούσε  ο  Αλέξης Δαούσης ( τεχνίτης πέτρας ) και

τα  έφερναν  από τον Γέρακα και το Παλιοχώρι 

Τα  μετέφεραν  με  κάρα  και  τα ανέβαζαν  με  σχοινιά  στις

θέσεις  τους 

Τις  αντένες  έφτιαχνε και  επισκεύαζε  ο  Μάστρο Τάσης

 Μαντέλης  (παππούς  του  πρώην βουλευτή)

Όταν  σχίζονταν  τα  πανιά τα  αντικαθιστούσαν και αν  δεν 

υπήρχε  καραβόπανο  χρησιμοποιούσαν  υφαντά  σεντόνια

της  νόνας  μου της   Μαργιετίνας 

Οι δρόμοι  που  οδηγούσαν  στους  μύλους  ήταν  δυο 

Για  τον  μύλο  Μαντέλη  υπήρχε δρόμος που  περνούσε 

δίπλα  από  το ερειπωνόμενο σήμερα  σπίτι  με τα πεύκα 

του  Θανάση Μαντέλη (Ματσακά)

Για τον  άλλο, ο  δρόμος πήγαινε  από  την  Μέλισσα

Άλεθαν  στάρι  και  γέννημα (κριθάρι)

Υπήρχε  μέθοδος  επεξεργασίας  στο  κριθάρι  πριν  αλεστεί 

Αφού  το  μάζευαν  πιο  νωρίς  το  έβαζαν  σε  ξυλόφουρο

για να το φρίξουν ώστε  να  είναι  έτοιμο για άλεσμα

Δεν άλεθαν  μόνο  του χωριού  την σοδειά  αλλά  έφερναν

και  από  αλλά  χωριά 

Για  πληρωμή  έπαιρναν  το  λεγόμενο  ξαη  (πληρωμή  σε είδος )

Από  εκατό  Λίτρες αλεύρι (αγγλική μονάδα μέτρησης  στα Επτάνησα )

κρατούσαν  10 δηλ  10%

Οι Μύλοι σταμάτησαν  να  δουλεύουν  το  1936, όμως στην

Ιταλική  κατοχή  δούλεψαν πάλι  για  δυο  περίπου  σεζόν 

και  σταμάτησαν  οριστικά 

  ΜΑΡΙΕΤΤΑ  ΣΩΤΗΡΗ   ΜΑΝΤΕΛΗ      ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015