ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΛΗΞΟΥΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΡΟΜΟΣ

Σήμερα  κάποιος  από  τους  νεώτερους  δεν  είναι τόσο 

εύκολο  να  καταλάβει  ότι  κάποτε  η  μικρή  απόσταση 

Δαμουλιανάτα  Ληξούρι  ήταν  σχεδόν  μια μέρα 

Ότι  οι  μαθητές  μετά  το  γυμνάσιο  της Άγιας  Θέκλης 

που  συνέχιζαν  στο  Λύκειο  η  στην Βαλλιάνειο  

Επαγγελματική  Σχόλη(ΒΕΣ)  νοίκιαζαν  σπίτια  και  έμεναν 

όλη  την  εβδομάδα  στο  Ληξούρι  γι αυτόν  ακριβώς  το  λόγο 

Δεν  ήταν  η  διαδρομή  κάποτε  μεγαλύτερη  από  τώρα 

Ιδία  η απόσταση  περίπου ήταν  πάντα

Ο  χρόνος  για  πάει  κάποιος  στο  Ληξούρι  ήταν  πολύ  μεγάλος 

Η αλλαγή που έγινε είναι Κάποτε πηγαίναμε  Δαμουλιανάτα

Ρίφι – Μονοπωλάτα  Τώρα  με τον  δρόμο που φτιάχτηκε το

1985  η διαδρομή είναι  από Γέρακα  Καλάτα - Μονοπωλάτα

Από  Δαμουλιανάτα  αλλά  και  τα  γύρω χωριά κάνουμε

σήμερα  την διαδρομή  χωρίς  σκέψη 

Ο χρόνος  με  τα Ι Χ έχει  ελαχιστοποιηθεί  Δεν ήταν  πάντα  έτσι 

Πριν 50 η 40 χρόνια για  να  πάει  κάποιος  στο Ληξούρι ήθελε 

μια ώρα  με το λεωφορείο  Ακόμη πιο παλιά  ήταν περιπέτεια 

Μέχρι ακόμη  και  το 1965  συγκοινωνία  δεν υπηρχε

Οι χωριανοί μας όπως και από τ  άλλα χωριά χρησιμοποιούσαν

σαν μέσα μεταφοράς  ανθρώπων και πραγμάτων  τα ζώα  
Ο Χρόνος απο χωριό μ επιστροφή ηταν 2και μισή έως 3 ώρες 

                                         1966 ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΟΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ 

                                      ΦΩΤΟ  ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ

Ένα αυτοκίνητο  Δ Χ η Αγοραίο  όπως  το  έλεγαν  μετέφερε

κόσμο  από το χωριό στο Ληξούρι  Το αμάξι του Χρήστου του

Δανελάτου Το αυτοκίνητο του Σέλου όπως έμεινε στην ιστορία 

Ένα αμάξι που έπρεπε να μεταφέρει 5-6  άτομα  Όμως  πάντα 

ήταν φορτωμένο με 10-12 άτομα και 5-6  στα φτερά

Έτσι οι περισσότεροι  έκαναν την διαδρομή  με  τα  ζώα  

                                     ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΤΡΟΚΙΝΗΤΟ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΥΤΟ
                                            ΦΟΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

                                            ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ
                                       ΦΟΤΟ  ΑΝΤΡ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ 

Ένα αμάξι που έπρεπε να μεταφέρει 5-6  άτομα  Όμως  πάντα 

ήταν φορτωμένο με 10-12 άτομα και 5-6  στα φτερά

Έτσι οι περισσότεροι  έκαναν την διαδρομή  με  τα  ζώα 

Οι μαθητές  ξεκινούσαν  τα  ξημερώματα της  Δευτέρας  με τα 

πόδια  Περπατώντας  έφταναν  μετά περίπου μιάμιση ώρα  στο

 Ληξούρι  Όλη  την  εβδομάδα έμεναν στο  Ληξούρι

Το  Σαββάτο  πάλι  με τα  πόδια  στο χωριό

                                   ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ
                                         ΦΤΑΝΑΜΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΑΤΑ
                                               ΜΙΚΡΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

                                        Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΟΔΡΟΜΟΥ

                                ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΤΥΧΕΡΟΙ ΥΠΗΡΧΕ ΛΕΟΦΩΡΕΙΟ 

Περίπου  το  1962  άρχισε  το ΚΤΕΛ  συγκοινωνία  Ληξούρι

Κοντογενάδα  Τότε  περπατούσαν  μέχρι  τα Μονοπωλάτα  για  το

Λεωφορείο  Έτσι είχαν  λιγότερο ποδαρόδρομο

Το 1965 άρχισαν δρομολόγια  του ΚΤΕΛ από Ληξούρι  πρός
 Καμιναράτα- Ρίφι- Δαμουλιανάτα 

ΛΕΟΦΩΡΕΙΟ ΓΡΑΜΜΗΣ  ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ 

                                           ΤΟ ΛΕΟΦΩΡΕΙΟ ΤΟΥ <ΛΥΚΟΥΤΖΗ> 1971
                                                ΦΩΤΟ  ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ
Τα λεωφορεία  της  γραμμής του ήταν  12  θέσεων καθημένων 

Ήταν  δυο τα λεωφορεία Του  Λυκουτζή  και  του Αεροπόρου 

όπως ήταν  τα  παρατσούκλια  τους  και τους  ήξερε ο κόσμος

Οι  στενοί  δρόμοι  δεν  ήταν  κατάλληλοι  για  μεγαλύτερα 

Πόσοι ταξίδευαν (στοιβάζονταν)  σε δρομολόγια υψηλής  ζήτησης

ήταν  ανάλογα με  τον  οδηγό  Πολλές  φόρες  25-30    Αυτό  που 

λέγεται - σαν σαρδέλες – ήταν  λίγο

Δρομολόγιο  όμως  για  μαθητές  δεν υπηρχε  όπως  γίνεται

στο  καιρό  μας  Ούτε  την  Δευτέρα  το  πρωί δεν  προλάβαιναν

Έτσι  πήγαιναν στο  Ληξούρι  με  το  Βραδινό  δρομολόγιο  της 

Κυριακής  Επέστρεφαν  στο  χωριό  το  Σαββάτο  το  μεσημέρι

Άπλα  σταμάτησαν  να  πηγαίνουν  με  τα  πόδια 

Το  λεωφορείο έκανε  την διαδρομή  Δαμουλιανάτα  Ληξούρι

περίπου  μια  ώρα  κάνοντας   4 δρομολόγια  την  ήμερα

Ξεκίναγε  από  Δαμουλιανάτα  γεμάτο  Στο δρόμο  περίμεναν

20 -25 Καμινάρηδες  Τι να έκανε ο οδηγός  να  τους άφηνε 

στο δρόμο  Έτσι λοιπόν ένας πλάι και πάνω στον άλλο 

Στα χωριά  μας  τότε  ήταν  παρά πολλοί  οι  ΜΟΝΙΜΟΙ κάτοικοι

Αλλά οι  Καμινάρηδες  ήταν  περισσότεροι και  από  τα  δυο 

χωριά  μαζί  Μάλιστα  επειδή ήταν  πολλοί τους  λέγαμε  ΚΙΝΕΖΟΥΣ

Έτσι  συνεχίστηκε  η κατάσταση  για  κάποια χρόνια Άλλος τα

θυμάται  σαν  όμορφα, άλλος  σαν  δύσκολα, άλλος δυστυχισμένα

Σίγουρα  όμως  για όσους  τα  ζήσαμε  μένουν ΑΞΕΧΑΣΤΑ 

Από  το 1970 άρχισε η μαζική  φυγή των κάτοικων  της  Υπαίθρου

προς  τις  μεγάλες πολιτείες  Έφρασε σιγά  σιγά το λεωφορείο των

12 θέσεων να είναι αρκετο για την συγκοινωνία

Μετά  η εξέλιξη και οι βελτιώσεις  των δρόμων Δρομολογήσαν 

Λεωφορεία 30 θέσεων  η και μεγαλύτερα 

Τα  μικρά  αποσύρθηκαν   Όμως συνήθως ταξίδευαν με λίγους

η καθόλου (τα τελείται χρόνια ) επιβάτες

Οι μαθητές  δεν είναι  ανάγκη  να μένουν πλέον στο Ληξούρι

Σήμερα γίνονται  ειδικά δρομολόγια που τους πηγαίνουν  έγκαιρα

από τα χωριά στο πρωινό μάθημα και το μεσημέρι επιστροφή

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΑΛΛΑΞΑΝ