ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ – ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΑΣ

Σε καιρούς δύσκολους που ο φόβος της πανδημίας έχει απλωθεί σ’ όλον τον πλανήτη, κινδυνεύουμε να απομονωθούμε χάνοντας την επαφή μας με τους συνανθρώπους μας και μαζί τους να γιορτάσουμε το καλοκαίρι, να χορέψουμε, να γελάσουμε, να  χαρούμε τις όμορφες μέρες του.

Ας αντισταθούμε με πολιτισμό που είναι διέξοδος και συνάμα δυνατό εργαλείο προσφέροντάς μας γνώση, ψυχαγωγία, μύηση στην παράδοση και την ιστορία του τόπου μας.

 Όμορφες εκδηλώσεις με περιεχόμενο την ιστορία των χωριών μας, αυτό το δύσκολο καλοκαίρι, έχει οργανώσει ο αντιδήμαρχος Ληξουρίου, Γεράσιμος Γαλανός, με τη στήριξη των προέδρων και των Πολιτιστικών Συλλόγων, δίνοντας μια ανάσα κινητικότητας και χαράς στους μόνιμους κατοίκους αλλά και στους παραθεριστές.

Τηρουμένων όλων των υγειονομικών μέτρων που έχει επιβάλει η πολιτεία, πραγματοποιήθηκε στις 2 Αυγούστου στα Δαμουλιανάτα, η συγκινητική εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη των δασκάλων που δίδαξαν στο σχολείο, από την ίδρυσή του έως την εγκατάλειψή του.

Με την εισήγησή της η εκπαιδευτικός Μαριολένη Νεοφύτου, έδωσε το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο του 19^ου και των αρχών του 20^ου αιώνα, πώς διαμορφώθηκε το εκπαιδευτικό πλαίσιο της χώρας μας (αιτίες, ιδεολογικό κλίμα) και σκιαγράφησε την μορφή του Έλληνα δασκάλου, ο οποίος μέσα σε αντίξοες συνθήκες είχε αναλάβει την αγωγή και την εκπαίδευση των μαθητών.

Οι δάσκαλοι των περασμένων δεκαετιών έχουν αφήσει μια μορφή μαύρης εικόνας στα παιδιά εξαιτίας της αυστηρότητάς τους. Αν μελετήσουμε όμως το αυταρχικό και αντιεκπαιδευτικό κλίμα της εποχής που είχε ως κύρια χαρακτηριστικά τον φόβο και την τιμωρία, τις ασφυκτικές δημοσιοϋπαλληλικές επιταγές, τον ιδεολογικό έλεγχο των εκπαιδευτικών και την αυστηρότητα των επιθεωρητών, μάλλον ο δάσκαλος ήταν και θύτης αυτού του κλίματος ως προς τα παιδιά και θύμα ο ίδιος.

Γενικότερα ο δάσκαλος είχε κοινωνικό κύρος εισέπραττε γενναιόδωρα την αγάπη και τον σεβασμό  των γονέων, αναγνωρίζοντας την αξία της μόρφωσης ως εισιτήριο εξόδου των παιδιών τους από την σκληρή χειρωνακτική εργασία και την εκμετάλλευση των ισχυρών, οδηγώντας τα σε ένα φωτεινό μέλλον. Τελικά αποτιμώντας το έργο των δασκάλων από τα αποτελέσματά του κρίνεται ως δημιουργικό, μορφωτικό, έργο εθνικό γιατί συνέργησε στα μέγιστα στην έξοδο της χώρας από τη φτώχεια και την υπανάπτυξη.

Στο κύριο θέμα του αφιερώματος ο Γεράσιμος Γαλανός, μέσα από ιστορικά έγγραφα παρουσίασε την ιστορία του σχολείου αναφέροντας και όλους εκείνους  που συνέβαλαν και βοήθησαν να στηθεί και να λειτουργήσει σε χρόνια πέτρινα και σκληρά.

Μνημονεύτηκαν όλοι οι δάσκαλοι, οι περισσότεροι είχαν καταγωγή από τα Δαμουλιανάτα, αναφερόμενος στο διδακτικό και παιδαγωγικό τους έργο μέσα από υπηρεσιακά έγγραφα αξιολόγησής τους. Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό συμπλήρωνε την εικόνα για τη μνήμη αυτών των αγωνιστών της εκπαίδευσης.

Συγκινητικές ήταν οι αφηγήσεις των παρισταμένων με μνήμες από τα σχολικά τους χρόνια και τις θύμησες των δασκάλων τους. Όπως τόνισε ο Γεράσιμος Γαλανός, η αγάπη για τον τόπο μας δεν εκφράζεται με ωραία λόγια και συναισθήματα, αλλά με πράξεις και έργα που τιμούν τη μνήμη των ανθρώπων μας που πρόσφεραν στο κοινωνικό σύνολο και συνέβαλαν στην πρόοδο και την ευημερία μας.

Η βραδιά έκλεισε με κέρασμα του πολιτιστικού Συλλόγου του Χωριού, τη γευστικότατη, παραδοσιακή ριγανάδα και γλυκόπιοτο κρασί.

Συγχαρητήρια στον αντιδήμαρχό μας, Γεράσιμο Γαλανό που ως κινητήριος δύναμη μας έβγαλε από την απραξία και μας παρέσυρε σε πράξεις που ενισχύουν τη συλλογική μνήμη, ενεργοποιούν τη σκέψη και δυναμώνουν τη θέλησή μας για αντίσταση σε ότι μας καθηλώνει και μας αδρανοποιεί.

Πολλά μπράβο και στον Πρόεδρο του χωριού, Νικόλα Ζαφειράτο, καθώς και στους προέδρους των Πολιτιστικών μας Συλλόγων, Σπυράγγελο Τζουγανάτο και Γεράσιμο Ζαφειράτο για το δημιουργικό, συνεργατικό κλίμα που τους διέπει και  το θετικό πνεύμα τους σε δυνατές προκλήσεις, με σκοπό την  ποιοτική καθημερινότητά μας.

Τους ευχαριστούμε πολύ.

                     ΜΑΡΙΟΛΕΝΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Συμπληρώνοντας την ωραία παρουσίαση της κ Μαριολένη

Ο κ Γαλανός μίλησε με χρονολογίες και ονόματα  για την πορεία στον χρόνο του Δημοτικού σχολείου και των δάσκαλων  από γραπτά ντοκουμέντα του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ του

Το Δημοτικό σχολείο των Δαμουλιανάτων άρχισε να λειτουργεί  από το 1870 Η χρονολογία εχει ιδιαίτερη σημασία

Από  τον  καταστροφικό σεισμό του 1867 τα Δαμουλιανάτα  έπαθαν

ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  με 43 νεκρούς Το χωριό μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση Άρχισαν σιγά σιγά να κτίζονται τα σπίτια Το πρώτο τους μέλημα ήταν η στέγαση των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου  Έτσι από το 1870 με τεράστιες πληγές από τον σεισμό άρχισε  να λειτουργεί το σχολείο με πρώτο Δάσκαλο τον παπά Αντύπα που ερχόταν με το γάιδαρό από την Πύλαρο

ο κ Γαλανός μίλησε για τους δασκάλους που δίδαξαν όλα τα  χρονιά της λειτουργίας του Δημοτικού σχολείου από το 1870 μέχρι του 1986 όταν σταμάτησε να λειτουργεί με δάσκαλο τον Ζαφειράτο Χαράλαμπο (τον Δάσκαλο τον Μπάμπη )

Μεταξύ των Δασκάλων που δίδαξαν στο Δαμουλιανάτα ήταν η Στάμω Μαρκάτου σύζυγος του Αντώνη Αλιβιζάτου επίσης δάσκαλου που δίδαξε στο Αργοστόλι

Ο κ Γαλανός κάλεσε από το ακροατήριο την κ Ελένη Αλιβιζάτου κόρη τους να πει δυο λόγια για τους γονείς της Δασκάλα συνταξιούχος  η κ Ελένη μίλησε με συγκίνηση για τους γονείς και τις περιπέτειες τους λόγω φρονημάτων