ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ: ΓΕΡΑΣΟ ΠΗΓΑΔΙ

Ένα ιστορικό σημείο του χωριού μας είναι το πηγάδι
που οι προγονοί μας ονόμασαν ΓΕΡΑΣΟ ΠΗΓΑΔΙ
Βρίσκεται περίπου 1 χλμ από την ΠΛΑΓΙΑ στο παλιό
δρόμο ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ - ΓΕΡΑΣΙΑ από τα ΚΑΜΙΝΙΑ
Σε άλλες εποχές πολύ χρήσιμος γιατί εξυπηρετούσε
χωράφια αλλά και αμπέλια που υπήρχαν στην γύρω περιοχή

Σήμερα δεν καλλιεργούνται και πολλά έχουν δασώσει
Ήταν συντομότερος και τον ακολουθούσαν όσοι
ανεβοκατέβαιναν στην Γερασιά με τα πόδια η με ζώα

Δεν ήταν ο δρόμος κατάλληλος για να περνούν αγροτικά ακόμη
και τρακτέρ όταν αυτά έφτασαν στο χωριό
Μετά το 1980 έχει ανοιχτεί δρόμος από άλλο σημείο για αυτά
τα οχήματα αλλά και για πυροπροστασία

Έτσι από ένα μεγάλο κομμάτι δρόμου περίπου 500 μέτρα
δεν περνούσε για χρόνια κόσμος
Στον εγκαταλειμμένο δρόμο φύτρωσαν βάτοι και αγραγκελωνιές
και έκλεισαν την πρόσβαση στο πηγάδι αλλά και την διέλευση
ακόμα και με τα πόδια

Φέτος ο Πρόεδρος με την συνδρομή μηχανημάτων του Δήμου
καθάρισε το παλιό δρόμο δημιουργώντας ένα πανέμορφο
μονοπάτι πεζοπορίας που περνά από το ΓΕΡΑΣΟ ΠΗΓΑΔΙ
Με εθελοντική εργασία χωριανών και του Προέδρου Νικόλα
καθαρίστηκε ο χώρος γύρω από το πηγάδι

Τώρα εύκολα όποιος θέλει μπορεί να επισκεφτεί
και να δεί από κοντά το ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΡΑΣΟ ΠΗΓΑΔΙ
κάνοντας έναν όμορφο περίπατο

Προσπάθησα να μάθω πως προήρθε αυτό το όνομα
Όμως κανείς δεν γνώριζε όχι τώρα αλλά και χρόνια πριν
Οι παππούδες μου και οι νόνες μου που γεννήθηκαν πριν
120 – 130 χρόνια μου έλεγαν ότι εκτός αυτό το όνομα

άκουγαν μεγαλύτερους που το έλεγαν

ΠΗΓΑΔΙ της ΤΕΡΑΣΙΑΣ αλλά και ΓΕΡΑΣΟΠΗΓΑΔΟ

Ίσως έτσι έμεινε το όνομα που γνωρίζουμε σήμερα

Από την ονομασία της περιοχής καταλαβαίνουμε
την ΑΞΙΑ που έδωσαν οι τότε κάτοικοι στο πηγάδι

Ο λόφος εκεί ονομάζεται ΒΟΥΝΟ ΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ

Αν γυρίσουμε αρκετά  χρόνια πίσω θα καταλάβουμε
πόσο απαραίτητο ήταν για τους αγρότες  που είχαν

χωράφια στον κάμπο της Γερασιάς ,στην γύρω
περιοχή αλλά γενικά για τους κατοίκους του χωριού

Πριν έναν αιώνα στην πεδιάδα της Γερασιάς υπήρχαν
ελάχιστα πηγάδια που ήταν ιδιοκτησίες των<Αφεντάδων>
Δεν τολμούσε κανείς όχι να πάρει νερό μα ούτε να πλησιάσει
Όποιος είχε κάποιο μικρό μποστάνι κουβαλούσε νερό
για πότισμα και πόσιμο από αυτό το πηγάδι

Ήταν από τα λεγόμενα ΒΡΥΣΙΚΑ δηλ δεν στέρευε
Ακόμη και να άδειαζε το βράδυ το πρωί είχε πάλι νερό

Εκεί οι γυναίκες του χωριού πήγαιναν να πλύνουν ρούχα
Έπαιρναν νερό στο σπίτι για πόσιμο η άλλες χρήσεις
Ήταν ένα δημόσιο πηγάδι που μπορούσε ο καθένας
προμηθευτεί το πολύτιμο και δυσεύρετο τότε νερό

Αργότερα στο κάμπο ανοίχτηκαν περισσότερα πηγάδια
Αυτό όμως δεν έπαψε να είναι χρήσιμο για τη γη τα ζώα
και να ξεδιψά τους διαβάτες

Σήμερα είναι λίγο δύσκολο να καταλάβει κάποιος την ΑΞΙΑ
των πηγαδιών μια άλλη εποχή έχοντας το νερό στην βράση
του σπιτιού του