Δεν θέλω αγαπημένοι μου
για μένα να θρηνείται
Θέλω μπριτού να μπω στην γη
Τραγούδια να μου πείτε
Είναι λόγια δικά της λίγες μέρες πριν
Όταν στο κρεβάτι του νοσοκομείου
έδινε τον αγώνα της
ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Κέρδισε πολλές μάχες το τελευταίο
Τρίμηνο Αλλά όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ
Χάνεται η τελευταία
Η ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΑ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
πλήρης ημερών Σήμερα 29-5-2024
Πάντα μας έλεγε Θέλω να σ αφήσω πίσω μου
Όλους Να είσαστε καλά
Όταν θα με θάψετε
να γυρίσετε να τραγουδήσετε και να χορέψετε
Η Χαραλαμπία Γεννήθηκε μεγάλωσε και έζησε
στα Δαμουλιανάτα Ήταν το τέταρτο από τα εφτά
παιδιά του Αποστόλη και της Αναστασίας Μαντέλη
Παντρεύτηκε τον Σπύρο Αλιβιζάτο Απέκτησε
τα δίδυμα Αντρέα και Διαμαντίνα Τρία εγγόνια
και δισέγγονο
Ποτέ δεν δείλιασε μπροστά σε κανένα πρόβλημα
Πολέμησε όρθια στις δυσκολίες δίνοντας κουράγιο
στους υπολοίπους με το τραγούδι στα χείλη για να
κρύβει τα υπόλοιπα
Πάντα έτρεξε να βοηθήσει όπου την χρειάστηκαν
χωρίς να νοιάζεται για χρόνο η κούραση
Η Χαραλαμπία θύμιζε σ εμάς που μεγαλώσαμε στα
Δαμουλιανάτα στις δεκαετιες50-60
πως ήταν οι
ανθρώποι στο χωριό τότε Με αγάπη για τον
διπλανό τους Πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν όποιον
τους χρειαζόταν Με τους καυγάδες, τα αστεία
τους, την συμμετοχή τους σε ΟΛΑ καλά και άσχημα
Αν κάτι την πείραζε πολύ στέλιαζε μια ΡΙΜΝΑ
για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους
Δεν μάσησε ποτέ τα λόγια της Ότι ήθελε να πει το
έλεγε μπροστά σου Η ντομπροσύνη ήταν ένα
από τα σπουδαία προσόντα της
Το αστείρευτο χιούμορ πολλές φορές καυστικό
Θα μείνει σε όσους την γνώρισαν αξέχαστο
Αγωνιζόταν πάντα για το δίκαιο και το σωστό
Δεν δίσταζε να τα βάλει με αρχές και εξουσία
Ένα παράδειγμα
Το 2016 στο χωριό είχαν καεί οι λάμπες και το
Βράδυ έπρεπε να κρατάς φακό Το είπε μια δυο
Τρεις αλλά τίποτε
Μου λέει θέλω να με βοηθήσεις
Ότι θέλεις της απάντησα Μόνο στις κολώνες δεν
μπορώ ν ανεβώ Όχι μου λέει Θα γράψεις στο
Ιντερνέτ ότι σου πω Εντάξει λέω
Μετά από την δημοσίευση των παρακάτω στο
www.damoulianata οι λάμπες αλλάξαν σε 2-3 μέρες
Τι κάνουν οι
υπεύθυνοι τα φώτα έχουν σβήσει
στα σπίτια μας
κλεινόμαστε όταν ο ήλιος δύσει
Μ ένα φακό στα
χέρια μας πρέπει να προχωράμε
άμα το βράδυ
θέλουμε σ άλλο σπίτι να πάμε
Αν κοιτάς απ το
Κουρτικό δεν είναι όπως πρώτα
το χωριό μας
είναι σκοτεινό στο Ρίφι έχει φώτα
Για σκεφτείτε το χωριό
κάποτε ήταν ξακουστό
τώρα σβήσανε τα
φώτα είναι μαύρο σκοτεινό
Δεν έχουνε λάμπες να
αλλάξουνε να Βλέπουμε τα βράδια
Μπα δεν είναι τα
λεφτά Μας θέλουν στα σκοτάδια
Η απουσία της από τους δρόμους του χωριού
από τις εκδηλώσεις θα είναι τεράστια
Τεράστια όμως θα είναι και για όλους εμάς που
καθημερινά ήταν η παρέα μας Που μας αγαπούσε
και την αγαπούσαμε Πάντοτε
προσπαθούσε
να μας ευχαριστήσει με τις πράξεις αλλά και με τον
ΚΑΛΟ της λόγο Πως να ξεχαστεί ?
Η εξόδιος ακολουθία από την Παναγία
στο Βουνό
την Παρασκευή 31-5-2024
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ
ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΗΣΟΥΝ ΜΑΝΑ
Η Μάνα σου με ανοιχτή αγκάλη περιμένει
Εκεί είναι ο Πατέρας σου με τον Φώτη τον Γαβρίλη
οι αδελφές ο άντρας σου κι αγαπημένοι φίλοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου