Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ ΣΤΑ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ

EAM
27 Σεπτέμβρη το 1941 (πριν 75χρονια)ιδρύεται

το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ)
Το ΕΑΜ, ήταν γέννημα ιστορικής ανάγκης, κατά

την περίοδο της φασιστικής γερμανικής κατοχής.

Το ΕΑΜ ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες · γιγαντώθηκε σε 

ένα μαζικό πατριωτικό κίνημα, στο οποίο βρήκαν στέγη

όλοι οι Έλληνες που φλέγονταν από το όραμα της ελευθερίας.

Είναι το μαζικότερο λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα

Έφτασε το 1944 τα 600.000 μέλη, στη μεγάλη τους

πλειονότητα γυναίκες. 

Τα  μέλη  του  ΕΑΜ οι περισσότεροι  μαχητές στον 

Τακτικό  άλλα  και  τoν  εφεδρικό  ΕΛΑΣ  έδωσαν  ότι  είχαν

ακόμη και  την ζωή  τους  να  δουν  την Πατρίδα Λεύτερη

απαλλαγμένη  από  τον  κατοχικό  βραχνά

Όταν έδιωξαν  τους  εχθρούς  υποδουλώθηκαν  στους  φίλους

Εκεί  βρήκαν  χειρότερους  εχθρούς

Έτσι οι  ΕΑΜιτες   δεν  είχαν  θέση  στην  Μετακατοχική  ΕΛΛΑΔΑ

Είχαν  όμως  θέση  οι  κουκουλοφόροι οι μαυραγορίτες οι

δοσίλογοι  και  όλα  τα  φασιστοειδή  που  συνεργαστήκαν

με  τους  κατακτητές 

Στα ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ το 1944 ήταν οργανωμένοι το 90-95% 

των  ανδρών  αλλά και αρκετές  γυναίκες   Ήταν αυτοί που 

βοήθησαν  να  γίνει κάτι  ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ για  την  εποχή εκείνη

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ ΣΤΑ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ
Εγινε  στο  Δημοτικό Σχολείο  τον  ΜΑΗ του  1944

ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΤΕ

Μεταφέρθηκε  στις  επόμενες  γενιές  σαν  ο  ΧΟΡΟΣ

του ΕΑΜ Στην  πραγματικότητα  ήταν  χορός  ΥΠΕΡ του

ΕΛΑΣ  Κεφαλονιάς που  έγινε από  την ΕΠΟΝ του χωριού

με απόλυτη  επιτυχία  το 1944

Μια  πράξη  που  σήμερα  διαβάζοντας  αυτά  που  ακλουθούν 

ο  καθένας  μπορεί  αβασάνιστα  να  πει

Και τι έγινε  Σιγά  το  πράγμα

Όμως  όταν  έγινε  ήταν  μια  πράξη  ηρωισμού 

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ ΣΤΑ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ  ΜΑΗΣ  1944

Παντού  στην  Κεφαλονιά  οι  αγωνιστές  του  ΕΑΜ  ήταν 

υπό  άγριο  διωγμό 

Η θηριωδία  των  Κατακτητών  και των  ντόπιων συνεργατών 

τους  στο αποκορύφωμα 

Ειχε  προηγηθεί  το  Ολοκαύτωμα  των  Μουζακάτων   και  η

διάλυση  της  έδρας  του  αρχηγείου  του  ΕΑΜ  Κεφαλονιάς  

Παντού  Τρόμος  Οι  προδότες  είχαν  ξεδιάντροπα  μπει

μπροστά  Οι θηριωδίες  των  Κατακτητών  και  των  ντόπιων 

συνεργατών  τους  της  ΠΟΚ (Προδοτικής  Οργάνωσης 

Κεφαλονιάς ) δεν  είχαν  σταματημό

Έκαναν  επιθέσεις  σε  σπίτια  αγωνιστών  στα  χωριά 

Αφού  έπαιρναν  μαζί   όποιους  θεωρούσαν  υπόπτους  μετά

έκαναν πλιάτσικο  Έπαιρνα  ζώα  κι έκαιγαν  στάνες  Στα 

ορεινά  χώρια  Σάμης , Πυργί,  στους Πρόνους  παντού  στην

 Κεφαλονιά  Οι ΕΑΜίτες  είχαν  σκορπίσει  σε  μικρές  ομάδες

στα  βουνά  για  να σωθούν  Πολλοί αγωνιστές  από  τα  μέρη

αυτά  με  απόφαση  του  ΕΑΜ  πέρασαν  στο  Ξηρόμερο 

Τότε  ήταν  που  οι  Γερμανοί  μαζί  με  τους  ΠΟΚιτες   είχαν 

επιχειρήσει  να  καταλάβουν  τα  Καμιναράτα 

Οι  Καμιναράδες  όμως  με  ΠΡΩΤΟ  τον  παπά  Λιά Μαρούλη

αμύνθηκαν  ηρωικά  και  ανάγκασαν  τους  κατακτητές  και 

τους  συνεργάτες   να  φύγουν  και  να  μη επιχειρήσουν  άλλη φόρα 

Αν  έμπαιναν  στο  χωριό  κανείς  δεν  ξέρει  τι  θ ακλουθούσε

Ίσως  αν  πετύχαιναν  οι  επόμενες  κινήσεις  ήταν  Ρίφι Δαμουλιανάτα

Εκεί  δεν  υπήρχαν  κουκουλοφόροι  να  οδηγήσουν  τους 

Γερμανούς  από  άλλους  δρόμους  στο  χωριό 

Δυστυχώς  αυτό  έγινε  λίγες  μέρες  μετά  στην  Άγια  Θέκλη

Όπου  συνέλαβαν  τους  ΠΕΝΤΕ ΗΡΩΕΣ  που  κρέμασαν   στον

Πλάτανο  της  πλατείας  στο  Ληξούρι  στις  5-6-1944

Γραφτήκαν  τα  παραπάνω  που  μπορεί  μα  μην  έχουν  άμεση

σχέση  με  το  Θέμα  μας  Όμως  πρέπει  να  γνωρίζουμε  κάτω 

από  ποιες  συνθήκες  ΕΓΙΝΕ Ο ΧΟΡΟΣ  ΤΟΥ  ΕΑΜ

Λόγω  της  κατάστασης  που  επικρατούσε  για  ανύψωση  του

ηθικού  του κόσμου  η ηγεσία  του  ΕΑΜ  αποφάσισε  να γίνει

ένας  Χορός  υπέρ  του  ΕΛΑΣ   Τον  χορό  θα  οργάνωνε  το  ΕΑΜ

Παλλικης.  Γραμματέας  της  Αχτίδας  Παλλικης  ήταν  ο  Γεράσιμος 

Στεφανάτος  (Κριμπάς )  Τόπο  επέλεξαν  τα  Δαμουλιανάτα

Πολλοί  ήταν  οι  λόγοι  που  τα  Δαμουλιανάτα  θεωρηθήκαν

κατάλληλα  για  να  γίνει  ο  χορός

Παρά  πολλοί από τους  κατοίκους  ήταν  οργανωμένοι  η  συμπαθούντες

το  ΕΑΜ  Και  οι  ελάχιστοι  που  δεν  ακολουθούσαν  δεν  ήταν  προδότες 

Στα  Δαμουλιανάτα  μέσα  στο  χωριό  δεν  υπήρχαν  Γερμανοί

Όμως  στην  περιοχή  ΚΟΜΑΤΙ  πάνω  από  την  Αγία Ελένη  είχαν

Φυλάκιο  Παρατηρητήριο  και  στην  Αγία  Θέκλη  στρατιωτική

Μονάδα 

 Στα  ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ  όπως  στα ΚΑΜΙΝΑΡΑΤΑ και  ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΗ 

υπήρχαν  οι  πλέον  Μαζικές   και  ΖΩΝΤΑΝΕΣ  Οργανώσεις 

Επίσης  στα  Δαμουλιανάτα  υπηρχε  οργάνωση  ΝΕΩΝ  ΕΠΟΝ  που 

ήταν  οργανωμένοι οι νέοι  αλλά και  οι νεαρές  Δαμουλιάνισσες

Η  ΕΠΟΝ  ανέλαβε  την  διοργάνωση  του  χορού   

Την  εποπτία  είχε  ο  Νιόνιος   ο Γιωργάτος  απο  την ΑΧΤΙΔΑ  ΠΑΛΛΙΚΗΣ
Όλες  οι  προετοιμασίες  έγιναν  κάτω  από  την  μύτη  των  Γερμανών

και  των  ντόπιων συνεργατών  τους 

Διαδόθηκε  η  είδηση  στους  ΕΑΜιτες για  τον  χορό  σ  όλη  την  Κεφαλονιά

Μάλιστα κάποιος είπε Το ξέρουν  τόσοι στην Κεφαλονιά Δεν θα βρεθεί 

κάποιος  να το πει στους Γερμανούς Βεβαία δεν ξέρουμε  Δεν το

 έμαθαν οι Γερμανοί η δεν Τόλμησαν να  πάνε  ΝΥΧΤΑ στο χωριό  

Ο  Ανδρόνικος  ο  Κουρούκλης  ρύθμισε να  έρθουν  όργανα  από  την 

Φιλαρμονική  Ληξουρίου  Τα  όργανα  από  το  Ληξούρι  στο  χωριό τα

έφεραν  μέσα  σε  μαλάθες (μεγάλα  κοφίνια )   χωριανοί  που

κουβαλούσαν ξύλα στους φούρνους  στο  Ληξούρι 

Ο  μπουφές  του  χορού  ήταν  πλούσιος  για  την  κατάσταση   της εποχής
Πρόβατα,  γίδες,  κριθαρένιο, ψωμί μαζί και χόρτα

Το  κρασί  ήταν  το  μόνο  που δεν  τελείωσε

Ο  χορός  σημείωσε  ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ 

Ήρθε  κόσμος  όχι  μόνο  από  τα  κοντινά  χωριά  και  το Ληξούρι αλλά

και  από  μακριά  Πύλαρο,  Θηνιά , Αργοστόλι 

Όλοι  αυτοί  ταξίδεψαν  μια  μέρα  ίσως  και  δυο  γιατί  έκαναν  την 

απόσταση  με  τα  πόδια  Όμως  έπρεπε  να  μη  γίνουν  και  στόχος 

Το  βράδυ  του  χορού  η  οργάνωση  του  χωριού  είχε  τοποθετήσει 

Φρουρούς  στους  δρόμους  από  Γέρακα  Πηγή  Καμιναράτα 

Μεγαλύτερη  Προσοχή  είχαν  στον  Δρόμο  από  την  Γερασιά  επειδή
στο  Κομμάτι  υπηρχε  Γερμανικό  Φυλάκιο
Στο χωριό δεν πλησίιασε κανένας  Ολα  κυλισαν ΟΜΑΛΑ 

Μερικοί  από  τους  φρουρούς  Βάσος  Δαούσης  (του Κουμουντούρου ) 

Μήτσος   Ευαγγελάτος   (Κούνος )  Σάββας  Ευαγγελάτος  (Βαγγελη)

Μήτσος   Ευαγγελάτος  ( Όλγας) κ α

Πηγή Αφηγήσεις  χωριανών 

  

Μπαμπή Γιουλάτου  (Ρίφι), Ο τότε γραμματέας  της ΕΠΟΝ

                                                 Γιάννη Δανελάτου,

Αλλά και  αυτών που δεν ζουν πια

  Γιώργη  Θεοφιλάτου   και  Ζαχαρία  Απολλωνάτου

Ολοι  συμμετείχαν  αλλά  και βοήθησαν

Για την κατασταση στην Κεφαλονια τότε Σπύρος Λουκάτος

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΖΕΙ

                                      

 Όχι δεν  μπήκε  ο χειμώνας  Ακόμη  έχει  ζεστό καιρό

Παρά  τις  βροχές  που  συνεχεία  ρίχνει  Οι ξένοι

συνεχίζουν  να  πηγαίνουν  στην Αγιά Ελένη  για  μπάνιο

Άπλα  οι  δρόμοι  άδειοι πλέον  Έχουν  μείνει  στο  χωριό

οι  μόνιμοι μόνιμοι  κάτοικοι Αυτοί  που  ολοχρονίς  φυλάνε

Θερμοπύλες  Τώρα  πια  για  να  βρεις  κάποιο  πρέπει να

πας  στο  Στέκι κάθε  βραδύ Το Δημοτικό Σχολειό  πλέον 

λειτούργει  σαν νυχτερινό  Εκεί διδάσκονται  μέσω  NOVA

και OTE TV ποδόσφαιρο  Ελληνικό η Ξένο 

Ευτυχώς  βρέθηκαν  χρηματοδότες  ώστε  να  συνεχίσει  η

Προβολή  Βοήθεια  από χωριανούς  του  εξωτερικού 

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ο ΓΟΝΗΣ ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΑΦΕΙΡΑΤΟΣ ο  ΝΙΚΟΛΗΣ

ΤΣΟΥΓΑΝΑΤΟΣ  πρόσφεραν  την  Βοήθεια  τους  Επίσης  

ο Σύλλογος  του  Χωριού  αλλά  και  χωριανοί  που  είναι

άμεσα  ενδιαφερόμενοι  Έτσι  τα  βράδια  θα  παρακολουθούμε

όλα  τα  Ελληνόπουλα  του  Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού, ΑΕΚ κ λ

και θα φτάνουμε  στα όρια πριν τον καυγά 

ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΗΜΟΥΝΑ
ΤΩΡΑ ΔΥΝΑΤΟΣ Η ΟΧΙ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕ
ΚΟΥΝΗΜΕΝΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟΓΡΑΦΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Ημερομηνία: 19-09-2016
Τοπική ώρα: 06:59
8 χλμ Νοτιοδυτικά του Αργοστολίου
4.4 R
Βάθος: 5 χλμ

http://www.seismoi-live.gr/

ΣΤΟΥΣ ΒΑΡΔΙΑΝΟΥΣ

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΛΑΝΕΛΑΤΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΑΑΟΥ

Στις  10-9-1971 η ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΛΑΝΕΛΑΤΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΑΑΟΥ

έφυγε  για πάντα  Με σεβασμό  στην  μνήμη  της  αλλά

και  για όσα  έκανε  για το χωριό μας  θα προσπαθήσουμε 

να μάθουν  οι Νεώτεροι  Δαμουλιανάτων  για  την Εξαιρετική

 Επιστήμονα  αλλά  περισσότερο για  έναν  θαυμάσιο χαρακτήρα 

που  σπανίζει  πλέον

Να μάθουν οι νεώτεροι  γιατί  εμείς  οι  μεγαλύτεροι δεν  ξεχνάμε 

πότε  την ΑΓΑΠΗΤΗ σ όλους  τους  χωριανούς, την Παιδίατρο 

ΠΟΠΗ ΔΑΝΕΛΑΤΟΥ

Την παιδίατρο  που  οι διακοπές  της  στο  χωριό κάθε  Αύγουστο

 ακόμη και τον τελευταίο  της δεν ήταν  τίποτε   άλλο  από μετατροπή

 του  πατρικού  σπιτιού  στην Πισκοπή   σε  Ιατρείο  και  μάλιστα 

χωρίς  ωράριο 

Την χαρακτήριζε  η αφοσίωση  στο λειτούργημα που επιτελούσε,

η εργατικότητα της, η ευγένεια του χαρακτήρα της και των

 αισθημάτων της και η αγάπη για τον τόπο της.

Ποτέ  και  οποιαδήποτε  ώρα  δεν  αρνήθηκε  να  δει  το  παιδί  που 

οι γονείς  έφερναν από  όλα  τα  χωριά της  Παλλικής 

Τα  χρόνια  εκείνα, συγκοινωνίες  δεν  υπήρχαν  οι μεταφορές 

των  άρρωστων  ποδιών από  τους γονείς  γινόταν  με  ζώα 

Ευτυχώς  η θέση  του σπιτιού  ήταν σε  σημείο που  εύκολα 

μπορούσαν  να  αφήσουν  τα  ζώα  τους  στα  γύρω  δέντρα 

Όπως βλέπουμε σήμερα  αυτοκίνητα να  ψάχνουν  μέρος  να 

παρκάρουν  έτσι τότε  έψαχναν  μέρος  για  να μείνει  το ζώο έως 

να  εξεταστεί  το παΐδι Πολλές  φόρες  χρειαζόταν  να περιμένει 

και  ώρες  Και όλα  αυτά  βεβαία με  μονή ανταμοιβή  την λατρεία

 του κόσμου  

Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΛΑΝΕΛΑΤΟΥ-ΑΘΑΝΑΣΙΑΑΟΥ

Γεννήθηκε στις 30.6.1925 στο Αργοστόλι.

Γονείς: Αντώνης Δανελάτος, Δάσκαλος και στη συνέχεια Αξιωματικός.
 Ευτυχία, το γένος Χαράλαμπου Ζαφειράτου- Καλού.

Αδέλφια: Διονύσης Δανελάτος, Αξιωματικός

Αθανασία Δανελάτου-Καγκάδη, Οδοντίατρος

Σύζυγος: Θεόδωρος Αθανασιάδης, Παιδίατρος

Παιδιά: Μία κόρη (Άννα-Μαρία).

Το 1942 αποφοίτησε από το 6^ο Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών.

Από το 1942 έως το 1949 φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1.10.1949 έως 30.9.1950 υπηρέτησε ως εξωτερική βοηθός στην Α΄ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1.10.1950 έως τις 30.9.1953 υπηρέτησε ως εξωτερική και εσωτερική βοηθός της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τη διεύθυνση του καθηγητή  Χωρέμη.

Υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή στην Ιατρική Σχολή Αθηνών  με τίτλο «Συγκριτική μελέτη επί των μυελοκαλλιεργειών, αιμοκαλλιεργειών και καλλιεργειών γαστρικών υγρών επί της παιδικής φυματιώσεως», η οποία εγκρίθηκε την 1.6.1953 με βαθμό «Άριστα».

Έλαβε την ειδικότητα της παιδιάτρου στις 18.7.1953.

Από τον Οκτώβριοτου 1953 παρακολούθησε για δυο χρόνια σπουδές στο Παρίσι, με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης και έλαβε τον τίτλο “AssistantEtranger” της Ιατρικής Σχολής των Παρισίων.

Από το 1956 ανέλαβε καθήκοντα επιμελήτριας της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά άμισθης και από το 1957 έμμισθης).

Το  1957, και πάλι ως υπότροφος,  παρακολούθησε κύκλο μαθημάτων σχετικά την οργάνωση της Κοινωνικής Παιδιατρικής στη Γαλλία, την Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία.

Το 1965 ονομάστηκε υφηγήτρια Παιδιατρικής  του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά άμισθη και από το 1966 εντεταλμένη).

Δίδαξε το μάθημα της Παιδιατρικής σε πεμπτοετείς φοιτητές της Ιατρικής, σε ειδικευόμενους Παιδιάτρους καθώς και σε μετεκπαιδευόμενους. Επίσης, δίδαξε Παιδιατρική στη Σχολή  «Αδελφών Επισκεπτριών και Νοσοκόμων».

Επίσης υπήρξε:

·         Υπότροφη Ερευνήτρια του Βασιλικού Ιδρύματος Ερευνών  από το 1958

·         Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας (1962-1963)

·         Ειδική Γραμματέας της Οργανωτικής Επιτροπής του IV Παιδιατρικού Συνεδρίου Μέσης Ανατολής και Μεσογείων (1964)

·         Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός

Ακόμη, συμμετείχε σε τηλεοπτικές εκπομπές, παρέχοντας επιστημονική πληροφόρηση στο κοινό  σε θέματα της ειδικότητάς της.

Πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου 1971.

                                             Η  ΠΟΠΗ

                                              ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ ΘΟΔΩΡΟ

ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ 

ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΚΟΠΗ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ 

ΒΑΠΤΙΣΗ ΑΝΝΑΣ ΜΑΡΙΑΣ 

                           

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠ ΟΣΑ  ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΜΕΤΑ
 ΘΑΝΑΤΟ  ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Η Ευτυχία Δανελάτου, στη μνήμη της κόρης της, πρόσφερε στα Δαμουλιανάτα με  την βοήθεια  της  οικογένειας της, το «ΚΑΑΛΙΟΠΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ»,

Τιμούμε την μνήμη  της  με σωστή διατήρηση αυτού του χώρου που καλύπτει τις ανάγκες του χωριού μας. Φάρος όλων των Δαμουλιανάτων το αξιοθαύμαστο έργο της

Και μετά  τον θάνατο η Καλλιόπης άφησε αντικαταστάτη  Με  το

Ίδιο ζήλο και αγάπη  πάντα πρόθυμος  να προσφέρει 

Ο σύζυγος της  Θόδωρος Αθανασιάδης Παιδίατρος, τόσο  στο  χωριό όσο 

και  στην Παιδιατρική Κλινική Αθηνών  πάντα πρόθυμος  εξυπηρετούσε 

όποιο χωριανό χρειαζόταν την Ιατρική βοήθεια  του

Τον Ιούνιο του 1957 παντρεύτηκε την Καλλιόπη 

Από  τότε  τα Δαμουλιανάτα έγιναν  το αγαπημένο  του χωριό  και το επισκεπτόταν  όσο του επέτρεψαν  οι δυνάμεις  του

Έκανε  παρέα  με  όλους  τους  χωριανούς  όχι όμως στο καφενείο

Περπατώντας  τους συναντούσε  στο χωράφια  και κουβέντιαζε μαζί  τους 

για όλα τα  προβλήματα 
Επίσης  μας άφησε  φωτογραφίες  αλλά  και ταινίες  που μπορούμε 
 να  δούμε  το χωριό μας  όπως  ήταν πριν  50-60 χρονιά

                                       ΕΔΩ ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΡΙΦΙΟΥ 1975

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

·         Γεννήθηκε στις 12.2.1917 στη Νέα Υόρκη.

·         Τον Ιούνιο του 1940 έλαβε πτυχίο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,

·         Από τον Ιούνιο του 1949 υπηρέτησε στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών,στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, αρχικά ως Εξωτερικός και στη συνέχεια ως Εσωτερικός Βοηθός.

·         Το Δεκέμβριο του 1952 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τις μυελοκαλλιέργειες στις πυώδεις μηνιγγίτιδες, η οποία εγκρίθηκε με βαθμό «Άριστα» και το Μάιο του 1953 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα.

·         Τον Ιούνιο του 1953 απέκτησε  την ειδικότητα του Παιδιάτρου.

·         Τον Οκτώβριο του 1953 αναχώρησε με υποτροφία για μετεκπαίδευση στην Αμερική στο ΠανεπιστήμιοYale.

·         Τον Οκτώβριο του 1954 επέστρεψε στην Αθήνα και τον Ιανουάριο του 1955 διορίστηκε Επιμελητής στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, θέση που διατήρησε μέχρι τον Απρίλιο του 1959.

·         Τον Αύγουστο του 1955 ανέλαβε τη Διεύθυνση του Παιδιατρικού Τμήματος στο Μαρκομιχελάκειο Νοσοκομείο, θέση όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιούνιο του 1964.

·         συμμετείχε στην Παιδιατρική Κλινική Αθηνών  από την ίδρυση  της  το 1963 μέχρι την συνταξιοδότηση 

·         Πέθανε στις 19.2.2005.

Τα βιογραφικά  μας έδωσε  η  κόρη τους κ Άννα Μαρία 

 με πολλή αγάπη για το χωριό και τους χωριανούς 

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ

  

Αυτά τα δύο γεγονότα αν και απέχουν κάπου 21 χρόνια μεταξύ τους πάνε πακέτο. Συνδετικός τους κρίκος η εμπλοκή σ' αυτά του Γεράσιμου Ευαγγελάτου (Κοκόλη) που συμβαίνει να ήταν και πατέρας μου. Απ' αυτόν και η μονόπλευρη πληροφόρησή μου όσο ζούσε την οποία κατέγραψα για μέν τον συνεταιρισμό την 30ή Νοεμβρίου 1982 στην Πάτρα, για δε το κτίριο του σκολειού στη συνέχεια της ίδιας ημέρας ή μία από τις επόμενες. Και στις δύο αφηγήσεις σας παρακαλώ να προσέξετε: 

   1) Πώς ένας απολίτικος ( ο πατέρας μου Γεράσιμος Ευαγγελάτος τον οποίο θα σημειώνω παρακάτω με τα αρχικά Γ.Ε.) πολιτικοποιείται από την κόντρα του με έναν πολιτικοποιημένο, τον δάσκαλο Φωτεινό Δαούση και 

   2) Πώς στην κόντρα αυτή που υπήρξε ισόβια, μιλάει για τον αντίπαλό του πότε με το βαφτιστικό του όνομα "Φωτεινός" και άλλοτε τον αποκαλεί ειρωνικά και μισαλλόδοξα "Φωτεινάκη".   Ακόμη

   3) Την σκληρή, ωμή του γλώσσα με τα παρατσούκλια των συγχωριανών του και κάποιες Δαμουλιανάτικες λέξεις από τις οποίες ποτέ δεν απογαλακτίστικε...

   Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι μετά τον Α' Ελληνικό Γεωργικό Συνεταιρισμό στον Αλμυρό Βόλου πάλι από ένα δάσκαλο εκεί, ο 2ος υπήρξε εκείνος στα Δαμουλιανάτα. Σύμφωνα με ένα πρόχειρο ψάξιμό μου, από την Αγροτική Τράπεζα στην Πάτρα έμαθα ότι ήταν τουλάχιστον ο πρώτος στην Κεφαλονιά με χρονολογία το 1912. 

   Και τώρα οι ιστορεύσεις του Γ.Ε. ακριβώς όπως τις κατέγραψα:

   ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ. Όταν ο Γ.Ε. γεννημένος το1891 ή 1892 αποφόιτησε από το Γυμνάσιο του Ληξουριού και μέχρι να πάει για συνέχιση των σπουδών του στο μονοτάξιο τότε Μαράσλειο Διδασκαλείο, κάθησε ένα χρόνο στο χωργιό του άπραγος. Τον καιρό εκείνο όλος ο κάμπος και τα σώχωρα ήταν φυτεμένα σταφίδα εκτός από το βουνό και άλλλα κόντρελα που κυριαρχούσαν τ' αμπέλια. Οι χωριανοί μας ζούσαν μέσα σε ανείπωτη φτώχεια. Κατέβαιναν στο Ληξούρι και ζητούσαν από τους μπακάληδες μπιστιού (βερεσέ) τα απαραίτητα. Κυρίως ζητούσαν για να κρατηθούν στη ζωή το "τσιμέντο". Έτσι έλεγαν ένα τρισάθλιας ποιότητας αλεύρι που τόσο αυτό όσο και άλλα στοιχειώδη πράγματα θα τα εξοφλούσαν τον Αύγουστο με τη σταφίδα. Οι έμποροι τους βασάνιζαν αναβάλοντας πολλές φορές να τους δώσουν το "τσιμέντο" για μερικές μέρες.

Tότε ο Γ.Ε. σκέφτηκε να ιδρύσουν οι χωριανοί ένα σταφιδοπαραγωγικό συνεταιρισμό. Την ίδια εποχή υπολογίσιμος παράγοντας στο χωριό ήταν ο δάσκαλος Φωτεινός Δαούσης που στην αρχή δεν είδε με καλό μάτι την όλη κίνηση. Ανακατεβόταν με την πολιτική και ήταν με το μέρος των εμπόρων. Ο Γ.Ε. δεν είχε τότε ιδέα από πολιτική και πιο συγκεκριμένα την σιχαινόταν. Αργότερα ο Φωτεινός στη συγκεκριμένη πρόταση του Γ.Ε. για τον συνεταιρισμό συγκατατέθηκε με την ελπίδα να επιρεάσει με αυτόν τον τρόπο και τους χωριανούς πολιτικά. Ιδρύθηκε ο συνεταιρισμός και πρόεδρος του μεν διοικητικού συμβουλίου μπήκε ο Φωτεινός, ενώ του εποπτικού ο Γ.Ε. Σύμβουλος στο εποπτικό ήταν επίσης ο Αριστόβουλος ο Ζαφειράτος. Αυτό δεν άρεσε στο Φωτεινό γιατί αυτή η σύνθεση του εποπτικού συμβουλίου εγγυόταν φραγμό για τις λοβιτούρες. Πραξικοπηματικά μια μέρα κάλεσαν μια γενική συνέλευση από ανθρώπους που επιρέαζαν οι περί τον Φωτεινό του Δ.Σ. ανάμεσά τους ο Κουτσο-Μιλτιάδης κ.α. και καθαίρεσαν το εποπτικό συμβούλιο, διορίζοντας της αρεσκείας τους. Ο Γ.Ε. στο μεταξύ είχε αποφοιτήσει από το μονοτάξιο τότε διδασκαλείο και είχε διοριστεί σε άλλο χωριό. Γύρισε στα Δαμουλιανάτα και έμαθε τα της καθαίρεσής του. Πιάνει και κάνει μια αναφορά για το Υπουργείο Γεωργίας. Το Υπουργείο έστειλε επιθεωρητή στο χωργιό και ενώ ο Γ.Ε. την ίδια μέρα γύριζε από τον κάμπο που βρισκόταν, οι χωριανοί του τον σύστησαν. Ο επιθεωρητής του είπε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε γιατί η καθαίρεση αν και δόλια ήταν νομότυπη. Του συνέστησε όμως να κάνουν άλλον συνεταιρισμό οι δυσαρεστημένοι. Πράγματι ο Γ.Ε. αποτάνθηκε στον συνάδελφό του Χρήστο Ζαφειράτο (τον Σιψή) τότε δάσκαλο στο χωργιό και ιδρύουν νέο συνεταιρισμό με σφραγίδα κ.λ.π. όπου οι χωριανοί τον πλαισιώνουν μαζικά, εγκαταλείποντας τον πρώτο. Έμεινε ο Φωτεινός με τους περί αυτόν. Γρήγορα ο Ζαφειράτος έκανε πίσω. Δικαιολογήθηκε στον Γ.Ε. που μισοτσακώθηκαν ότι θα γίνει κακός με τους χωριανούς, γιατί θα πηγαίνουν να του ζητούν δανεικά περισσότερα από την προβλεπόμενη παραγωγή τους και αν μεν αρνιόταν θα γινόταν κακός, ενώ αν υποχωρούσε θα έβρισκε τον μπελά του γιατί θα έμπαινε μέσα. Έτσι διαλύθηκε ο 2ος συνεταιρισμός και έμεινε ο 1ος. Ο Φωτεινάκης πρόκοψε τότε και έφθασε μέχρι του σημείου να αντιπροσωπέψει ευρύτερη περιοχή ίσως και τα Εφτάνησα κεντρικότερα, σαν συνεταιριστής.

   Εδώ σημείωσα την ημερομηνία της αφήγησης (30-11-1982) και τώρα σκέφτομαι ότι ήταν ημέρα γιορτής στην Πάτρα (γιόρταζε τον πολιούχο της), ημέρα χασομέριας και έκανα τη χάρη στον Γ.Ε. να καταγράφω τις ιστορίες του με τις οποίες μου ζάλιζε τ' αυτιά. Τόχουν αυτό τα "προχωρημένα νιάτα" να γυρίζουν στα παλιά και απόδειξη το σημερινό μου διααρροιογράψιμο...Η συνέχεια για το κτίσιμο του σκολειού θα ήταν αφήγηση είτε της ίδιας μέρας ή κάποιας από τις επόμενες.

   

ΚΤΙΣΙΜΟ  ΚΤΙΡΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΚΟΛΕΙΟΥ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΩΝ.

   Πριν προχωρήσω στην ιστόριση όπως μου την υπαγόρεψε ο Γ.Ε. θεωρώ σκόπιμο να σημειώσω δυο πράγματα:

   1) Η μάθηση γραμμάτων στους χωρικούς δεν ήταν αρεστή στους προύχοντες του τόπου τον καιρό εκείνο. Εννοώ στις αρχές του περασμένου αιώνα, του 20ού. Τους προτιμούσαν "κούτσουρα απελέκητα" για να τους βυζαίνουν καλύτερα. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω μια ιστορία που άκουσα πάλι από τον Γ.Ε. Όταν γινόταν κάποιος έρανος για ίδρυση σκολειού στο μικρό γειτονικό μας χωριό "Παρισάτα" και αποτάνθηκαν σε κάποιον άρχοντα του Ληξουριού, τους απάντησε: "Αυτό μας έλειπε, να μάθουν και οι Παρισάδες γράμματα!". Ίσως είχε δίκιο! Αρκεί να σας θυμήσω πως από ένα μόνο σπίτι εκεί βγήκε ο ξωμάχος γεωργός, κολίγος και ψάλτης που πήγε εξορία γιατί αρνήθηκε να ψάλλει το πολυχρόνιο για τον βασιλιά Αριστοτέλης Γεωργάτος, πατέρας του φοιτητή Ιατρικής Σπύρου που αρρώστησε και πέθανε νέος, του μαθηματικού Παναγή (Παγή) με δυσμενή μετάθεση στον Πολύγυρο Χαλκιδικής και αργότερα απολυμένου, του επίσης μαθηματικού Διονύση (Νιόνιου) που υπήρξε το καμάρι της Εθνικής Αντίστασης στην Κεφαλονιά επίσης απολυμένου και στενού φίλου και συναγωνιστή του Άμος Παμπαλόνι (λοχαγού Κορέλι), του αξιόλογου δικηγόρου στην Αθήνα Κωστή Γεωργάτου στα Βριλήσσια και του ανιψιού του πρωταντάρτη της Κεφαλονιάς Χαρίλαου Ματιάτου με το τραγικό του τέλος κ.ά. Επικίντυνα τα γράμματα για τους άρχοντες!...

   2) Η διδασκαλία και μάθηση της γλώσσας μας κάποτε έγινε επήγουσα και αδήριτος ανάγκη για τους κρατούντες μετά τους Βαλκανικόυς Πολέμους (1912 και 1913) που υπερδιπλασιάστικε η ελληνική επικράτεια, τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική καταστροφή με τις ένθεν κακείθεν εθνοκαθάρσεις με την προσφυγιά και την συγκέντρωση των ελληνικών πληθυσμών στην κυρίως Ελλάδα με μεγάλο μέρος τους να μη ξέρει όχι μόνο τη γραφτή αλλά ούτε και την προφορική γλώσσα μας. Διορίζονταν τότε δάσκαλοι απόφοιτοι Σχολαρχείου (τους έλεγαν γραμματοδιδάσκαλους) όπως από το χωργιό μας ο Ανδρέας Ευαγγελάτος (ο Λαδής), απόφοιτοι Γυμνασίου, απόφοιτοι μονοτάξιου Διδασκαλείου (ο πατέρας μου), απόφοιτοι διτάξιας Παιδαγωγικής Ακαδημίας (η μάνα μου)...Υπήρξε τότε ανάγκη και για κτιριακή υποδομή όπου το1933 το κράτος αποφάσισε την οικοδόμηση 3.000 δημοτικών σχολείων σε όλη την Ελλάδα, ευάερα ευήλια με αρχιτεκτονικά σχέδια και γερά όταν τα χρήματα τα διαχειρίστηκαν χέρια που τα πονούσαν σε μία χώρα με την μεγαλύτερη σεισμικότητα στην Ευρώπη. Κτυπητό παράδειγμα το Α' Δημοτικό Σχολείο Ληξουριού άτρωτο από τους σεισμούς πάνω στην άμμο και μόνο από την διάβρωση του σιδήρου πάλιωμα του μπετόν, μετά από 80 χρόνια. Στην ίδια χρονολογία θα πρέπει να τοποθετήσουμε και την ανέγερση του σκολειού στο χωργιό μας.

   Έτσι όταν μπήκε το θέμα για το κτίσιμο σχολικού κτιρίου στο χωριό μας -μέχρι τότε τα μαθήματα γινόντουσαν στο σπίτι του Πλάτωνα του Μαλιώρη- ο κανονισμός έλεγε ότι μέσα στη σχολική εφορία που την αποτελούσαν ο δάσκαλος του χωριού -τότε Φωτεινός Δαούσης- και δυο τρεις άλλοι, το Δημοτικό Συμβούλιο είχε το δικαίωμα να βάλει και έναν δικό του. Έκλεξαν τότε σαν έμπιστο του Δ.Σ. για την Σχολική Εφορία τον δάσκαλο Γεράσιμο Ευαγγελάτο που κείνη την εποχή υπηρετούσε σε άλλο χωργιό. Ο Γ.Ε. όταν πήγε στο χωργιό και του το είπαν, στην αρχή αντέτεινε ισχυριζόμενος ότι δεν μπορεί να προσφέρει επειδή θα βρισκόταν μακριά. Τότε ένας του Δημοτικού Συμβουλίου γύρισε και του είπε: "Και ο ίσκιος σου μονάχα μας φτάνει". Έγινε δημοπρασία στο Ληξούρι για την εργολαβία. Ο Φωτεινάκης πλησίαζε πότε τον ένα και πότε τον άλλο εργολάβο και σιγοκουβέντιαζε μαζί τους. Τούτο δεν άρεσε στον Γ.Ε. Στο καφενείο του Μπατιστάτου κείνη την ώρα βρισκόταν ο Γεράσιμος Θεοτοκάτος από το Ρίφι ο "Μαστρο-Γεράσιμος" όπως τον έλεγαν, που ο Γ.Ε. τον ήξερε σαν άξιο τεχνίτη που έκανε διπλό μεροκάματο και σωστή δουλειά. Ο Γ.Ε. τον πλησίασε και του ζήτησε να αναλάβει το σκολειό. "Μα εγώ δεν είμαι εργολάβος" ήταν η απάντηση του Μαστρο-Γεράσιμου. "Δεν πειράζει" του απαντάει ο Γ.Ε. "Συ θα ορίσεις το δικό σου μεροκάματο όσο θέλεις, θα διαλές τους τεχνίτες" -τότε το μισό Ρίφι αλλά και τα Δαμουλιανάτα ήταν μάστορες, τεχνίτες και κτίστες- "τους εργάτες κ.λ.π. χωρίς εγώ να σου πω να πάρεις τον μπάρμπα μου, τον τάδε, τον δείνα". Ο Μαστρο-Γεράσιμος δέχτηκε, κάλεσε ο Γ.Ε. τον Φωτεινάκη και τον έπεισε μπροστά στον Μαστρο-Γεράσιμο να του αναθέσουν τη δουλειά πλέκοντας ο Γ.Ε. το εγκώμιο του Μαστρο-Γεράσιμου και εκθέτοντας τον Φωτεινό που παρ' όλες τις στρούνιες του δέχτηκε. Στο χωργιό μπήκε το θέμα των υλικών και πρώτ' απ' ΄ολα του ασβέστη. Είχε βγάλει τότε ασβέστη με καμίνι στον Μαλιά ο Περικλής ο Αλιβιζάτος (πατέρας του Μέτζου και γαμπρός του Φωτεινού μια και είχε πάρει την αδερφή του). Ο ασβέστης όμως αυτός είχε βραχεί και όπως είναι γνωστό ο βρεγμένος ασβέστης έχει πολύ μικρότερη δύναμη από τον στεγνό (τον κούνιο). Καθώς καθόντανε στην ποριά του Τζουγανάτου ο Φωτεινός είπε στον Γ.Ε. να προτιμηθεί για τον ασβέστη ο Περιλής. Ο Γ.Ε. συμφώνησε με την προ'υ'πόθεση να πάρουν ίση ποσότητα ασβέστη από τον Περικλή και ένα Ληξουριώτη που προμηθευόταν ασβέστη από τα καμίνια όλης της Κεφαλονιάς, να μετρήσουν την μειωμένη δύναμη του ασβέστη του Περικλή και ανάλογα να πληρώσουν με μειωμένη τιμή τον ασβέστη του. "Α όχι έτσι" απάντησε ο Φωτεινός. Τότε ο Γ.Ε. του ανταπάντησε: "Δεν μου λές Φωτεινέ, τίνος είμαστε επιτροπή του σκολειού ή του Περικλή; Kαι αντιπρότεινε αντί αγορά από Περικλή και Ληξούρι να αγοράσουν φτηνότερα τα υλικά από την Πάτρα με ναυλωμένο καίκι. Όρισαν τον Τασάκη τον Ζαφειράτο (τον ταχυδρόμο) που ήταν μέλος της επιτροπής να πάει στην Πάτρα και αγοράσει τα υλικά. Ο Τασάκης στην αρχή δεν ήθελε, μετά όμως πείστηκε και πήγε στην Πάτρα, φόρτωσε καίκι με υλικά (ξύλα, τζάμια, κεραμίδια κ.λ.π.) και η δουλεια στο σκολειό προχώρησε με αρχιμάστορα τον Μαστρο-Γεράσιμο φιλότιμα και με σχετική οικονομία. Η καλή δουλειά φάνηκε με τους σεισμούς του 1953 που όλα τα σχολικά κτίρια των γειτονικών χωριών αχρηστεύθηκαν εκτός των Δαμουλιανάτων που με κάτι μικροραίσματα εξακολούθησε και εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους μαθητές του χωργιού. Στο τέλος της οικοδομικής εργασίας έλλειψαν μερικά υλικά και ενώ ο Γ.Ε. απουσίαζε στην υπηρεσία του, ο Φωτεινός με δική του πρωτοβουλία και χωρίς να ρωτήσει κανένα κατέβηκε στο Ληξούρι και τα αγόρασε. Ηπράξη αυτή έπρεπε να επικυρωθεί με τις υπογραφές των μελών της επιτροπής. Ο Γ.Ε. όταν του το είπαν, απάντησε πως δεν υπογράφει. Το ίδιο απάντησε και ο Τασάκης πλην όμως ο Γ.Ε. του παρατήρησε ότι τελικά θα υποκύψει στις πιέσεις του Φωτεινού με τους ανθρώπους που θα του έστελνε να του μιλήσουν, πράγμα που τελικά και έγινε. Μια μέρα ο Φωτεινός συνάντησε τον Γ.Ε. και τον κάλεσε στο σπίτι του για καφέ. Ο Γ.Ε. δέχτηκε. Εκεί του ξανάφερε το θέμα της υπογραφής. Ο Γ.Ε. ηταν ανένδοτος. Τότε ο Φωτεινός του είπε: "Μα θέλεις να πεινάσει η ξαδέρφη σου;" Με αυτό εννοούσε την γυναίκα του την Πηγή (Πηγούλα την φώναζαν) που ήταν κόρη του θείου του Γ.Ε., του Τάση του Μαντέλη του μαραγκού και αδερφή των Παναγιώτη, Μπάμπη, Πολυχρόνη, Γιώργου...Ο Γ.Ε. του απάντησε:"Δεν πιστεύω να σε βάλουν φυλακή, αν όμως αυτό γίνει δεν θα μπεις ισόβια. Το πολύ να δικαστείς 20 μέρες, 1 μήνα, το πολύ 2. Στο διάστημα αυτό σου υπόσχομαι να της αγοράσω 1 και 2 σακιά αλεύρι, αν χρειαστεί και ότι άλλο θελήσει, για να μη πεινάσει. Ο Φωτεινός βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Τότε ο Γ.Ε. του είπε:"Να σου πω εγώ μια λύση. Πλαστογράφησε την υπογραφή μου, πες ότι απουσίαζα σε ταξίδι. Εγώ δεν πρόκειται να πω σε κανένα τίποτε, ούτε στη γυναίκα μου, φίλο μου κ.λ.π. Αν δεν ερωτηθώ, δεν θα ενοχληθείς. Αν όμως με καλέσουν και με ρωτήσουν αν είναι αυτή η υπογραφή μου, θα αρνηθώ". Εκεί έμεινε το πράγμα και ο Γ.Ε. δεν ξέρει τι έκανε ο Φωτεινός. 

   Αυτά μου ιστόρισε ο πατέρας μου, αυτά καταθέτω. Μονόπλευρη πληροφόρηση. Άλλος μπορεί να τα' κουσε αλλιώς, να πιστεύει πως τα πράγματα έγιναν διαφορετικά και είναι απόλυτο δικαίωμά του και υποχρέωσή του να τα πει και να τα γράψει. Εύχομαι σε όλους, σε όλες καλό Καλοκαίρι και καλή χρήση  του σχολικού μας κτιρίου που γνώρισε και όμορφες μέρες τα χρόνια που πέρασαν. Δυστυχώς εγώ δεν το χάρηκα...

   Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος, συνταξιούχος του ΤΣΑΥ, Βριλήσσια.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

Για Δεύτερη  χρονιά  διοργανώθηκε  στο  χωριό  τον  Αύγουστο 

βράδια  που  έδωσε  την  ευκαιρία  στους  μικρούς  χωριανούς

να  ξεδιπλώσουν  τον  δημιουργικό τους  ταλέντο

Προγραμματίστηκε από  τον  σύλλογο  της  Αθήνας  Οργανώθηκε

και  πραγματοποιήθηκε  από τις  Κούλα Ευαγγελάτου  και

Ελένη Μπαρμπαγιώργη     

                        ΜΕ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ 

Η Ελένη  μας μίλησε  για  την όμορφη

αυτή βράδια  που  έδωσε  τόση χαρά  στα  παιδιά,  σε  γονείς  

αλλά  και σε παππούς  και  νόνες  (γιαγιάδες)

Με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση πραγματοποιήθηκε και φέτος

η καλλιτεχνική εκδήλωση των παιδιών, που προγραμματίζαμε

με πολύ αγάπη!

 Χάρις την Κυριακούλα Ευαγγελάτου, την αγαπημένη μου θεία

 πραγματοποιήσαμε μαζί αυτή την εκδήλωση με σκοπό να  

δώσουμε ερέθισμα και αφορμή στα παιδιά, να πειραματιστούν

και να ανακαλύψουν τον εαυτό τους μέσα από την τέχνη!

Είχαμε αρκετά περισσότερα παιδιά από πέρυσι και αυτό ήταν

ευχάριστη έκπληξη!

Στρώσαμε κάτω στο προαύλιό χώρο του σχολείου, απλώσαμε

 τα υλικά τα πινέλα και τα χρώματα καθίσαμε όλοι μαζί και

γίναμε μια όμορφη παρέα!

Τα παιδιά είδαν με ενθουσιασμό πως με  απλά υλικά μπορούν

 να φτιάξουν υπέροχα έργα! Διάλεξαν ανάμεσα σε κοχύλια,

πετρούλες, ξύλα και άμμο από τη θάλασσα, έκαναν τη δικιά

 τους σύνθεση σε χαρτόνια, τα κολλήσαμε μαζί και ύστερα τα

χρωμάτισαν  δίνοντας ζωή στο έργο τους!!!

 Ήταν μια όμορφη εμπειρία για τα παιδιά που θα μείνει

χαραγμένη στη μνήμη τους! Φυσικά και για τους γονείς το

 ίδιο, καθώς ένιωσαν μεγάλη περηφάνια για τα έργα των

παιδιών τους τα οποία τα εκθέσαμε στον εσωτερικό χώρο

του σχολείου του χωριού μας , ολοκληρώνοντας έτσι όμορφα

αυτή την εκδήλωση!!!

 Ευχαριστούμε πολύ τα παιδιά που συμμετείχαν  και τους γονείς

 που μας  εμπιστεύονται και μας υποστηρίζουν με τη παρουσία

τους και μας ενθαρρύνουν να κάνουμε όμορφες εκδηλώσεις

κάθε καλοκαίρι στο χωριό μας!! 

Του χρόνου ευχόμαστε να είμαστε όλοι καλά και να

πραγματοποιήσουμε  για 3η συνεχόμενη χρονιά καλλιτεχνική

εκδήλωση για τους μικρούς μας  ζωγράφους!!!

                                                      ΕΛΕΝΑ ΚΑΣΙΔΑΚΗ 7 ΧΡΟΝΩΝ

                                                     ΕΛΕΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ 4 ΧΡΟΝΩΝ

                                                     ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ 7 ΧΡΟΝΩΝ

                                            ΑΛΕΞΑΝΤΡΑ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ 7 ΧΡΟΝΩΝ

                                                     ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΣΙΔΑΚΗ 5 ΧΡΟΝΩΝ

                                                     ΑΝΤΩΝΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ 6ΧΡΟΝΩΝ

                                                  ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ 6 ΧΡΟΝΩΝ

                                                ΑΡΙΣΤΕΑ ΣΙΜΩΝΕΤΑΤΟΥ 11 ΧΡΟΝΩΝ

                                                 ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ 6 ΧΡΟΝΩΝ

                                                 ΔΑΝΑΗ ΤΣΙΤΑΝΤΙΝΟΥ  10 ΧΡΟΝΩΝ

                                                ΕΛΕΥΘΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ  11 ΧΡΟΝΩΝ

                                               ΙΣΜΗΝΗ ΣΙΜΩΝΕΤΑΤΟΥ 11 ΧΡΟΝΩΝ

                                               ΜΑΡΙΑ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ 10 ΧΡΟΝΩΝ

                                       ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ 8 ΧΡΟΝΩΝ

ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ 

ΟΙ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΗ