ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΠΕΥΚΟΔΑΣΟΣ

Το πευκοδάσος στους Μύλους ένα από τα ωραιότερα σημεία του
χωριού λίγο πολύ όλοι το γνωρίζατε
Είχε μια ταραχώδη ιστορία
Μια διαμάχη μεταξύ του ιδιόκτητη ενός τμήματος της γης
και της πρώην κοινότηταςΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΩΝ
Γι αυτόν το λόγο και ποτέ δεν αξιοποιήθηκε ο χώρος ώστε
να μπορεί κάποιος ν απόλαυση την δροσιά των πεύκων
αγναντεύοντας το απέραντο ΙΟΝΙΟ τα καλοκαιρινά μεσημέρια
Ήταν πάντα ένας εγκαταλειμμένος χώρος
Η θυελλώδεις άνεμοι τις 6-1-2012 όμως κατέστρεψαν τα πάντα
Τώρα όποιος έχει δικαίωμα να κτίσει εκεί
ούτε αδεία δεν χρειάζεται να κόψει ΠΕΥΚΑ
Η ΦΥΣΗ ΤΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕ

ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΠΛΕΥΡΑ  ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ  ΕΒΛΕΠΕΣ

ΚΟΝΤΑ Η  ΜΑΚΡΥΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ

ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ  40 ΠΕΥΚΑ ΕΠΕΣΑΝ

ΤΑ ΠΕΣΜΕΝΑ ΠΕΥΚΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΡΓΑ  ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Μου διάβασε κάποτε ένας φίλος ένα ποίημα

                                                για τον ΠΕΥΚΩΝΑ που ξεκινούσε έτσι
Ο πευκώνας είχε την δική του ιστορία
γράφτηκε σ ανακριτές και δικαστήρια
κι εγώ έχω μείνει με την απορία
δεν έπεισαν όσα υπήρχανε πειστήρια

ΓΙΑ ΤΟ  ΙΔΙΟ  ΘΕΜΑ
ΘΥΛΛΩΔΕΙΣ ΑΝΕΜΟΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ