ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΟΣ

Έχει  γίνει  καθημερινότητα  Βούλιαξε πλεούμενο  με 

Οικονομικούς  μετανάστες  Χάθηκαν  τόσοι  Κοντά   

στην  Λιβύης  Κοντά  στην  Μάλτα,  στην Σικελία

Κοντά  στις  Ελληνικές  ακτές

Δυστυχώς  η  όμορφη  Μεσόγειος  γέμισε  ανθρώπινα

κουφάρια  Τι  φταίει για  όλα  γνωρίζουμε   

Ας  σταματήσει  αυτή  Ανθρώπινη  τραγωδία   ώστε  οι

άνθρωποι  να  μπορούν  να  ζήσουν  στις  Πατρίδες  τους

Να  σταματήσουμε βλέπουμε  φωτογραφίες  όπως του

μικρού ΑΙΛΑΝ στην Αμμουδιά  Ο Αϊλάν δεν είχε ανάγκη

να γίνει σύμβολο ή ήρωας, ήθελε απλά να ζήσει.

Η  τραγωδία  σε ποίημα  από τον Ν Θ 

AILAN ΚΑΙ  GALIP  ΔΥΟ ΑΣΤΕΡΙΑ

Πόλεμου  αντάρα  πίσω στην πατρίδα

σπιτια  ερείπια,  σωροί  ντουβάρια

σε  σάπιες  βάρκες  ψάχνουν  την ελπίδα

στις  αμμουδιές  ανθρώπινα  κουφάρια

Βλέπουμε  του  κόσμου  τους  ηγέτες 

ν  αφήνουν  κάποιο  κροκοδείλιο δάκρυ

για  όσους  των  παιχνιδιών τους  μαριονέτες

τρέχουν  στο  πανί  απ  άκρη  σ άκρη 

Στα  σύνορα  με  θάνατο  πλουτίζουν 

οι  εχθροί  του  χθες  έγιναν  φιλαράκια

τις  βάρκες  με  ψυχές  παραγεμίζουν

ποιος νοιάζεται αν  χάνονται  παιδάκια

Μια  φωτογραφία για  λίγο θα  ξυπνήσει

τον  κόσμο, αλλα πόσους  ενδιαφέρει,

γιατί  το  μακρινό  ταξίδι είχαν  κινήσει

κι  η  μοίρα  τους  εδώ  τα  είχε  φέρει

Του  κόσμου  η απονιά  τα  καρτερούσε

οι  έμποροι  για  κέρδος  μόνο  πάθος

μια  σάπια  βάρκα  άλλους δεν χωρούσε

στο  πέρασμα  της  θάλασσας  ο  τάφος

Τα  άψυχα  τα  παιδικά κορμάκια

μας στοιχειώνουν στην άμμο  ξεβρασμένα     

σωθήκαν  στης  Συρίας  τα  σοκάκια

μα  δυστυχώς  ήταν  αλλα  τα  γραμμένα

Σωσίβιο  δεν  βρήκαν  σωτηρίας 

σε  τούτο τον  πλανήτη  πουθενά 

μάρτυρες  έγιναν  μιας  ιστορίας

που μας  ματώνει  καθημερινά

Γκαλίπ και Αϊλάν  τώρα  δυο αστέρια

τον  κόσμο  μας  κοιτούν από  ψηλά

η  μάνα, τους  κρατά, σφιχτά  τα χέρια

σ άλλη  ζωή  ΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΠΙΟ ΚΑΛΑ 

ΝΙΚΟΣ  Θ  

ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ  5-9-15 

Υ Γ Δυστυχώς  η  κατάσταση  θα  συνεχιστεί

Είναι  πολλά τα  ΚΕΡΔΗ

 Οι άνθρωποι είναι ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ