ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΜΗΤΣΟ

Το χώμα σκέπασε για πάντα τον φίλο μας

Στο χώμα της Παλλήνης προστέθηκε χώμα που

έφεραν από το κήπο του στο χωριό  

Λίγο πριν όμως  η Ρεγγίνα Γιάννη Τζουγανάτου

διάβασε τα παρακάτω γραμμένα από τον

Νίκο Θεοφιλάτο

Το τελευταίο αντίο πάντα  πικρό και γεμάτο πόνο

Ακόμα όμως πιο δύσκολο όταν λέγεται για έναν φίλο

Με μεγάλη δυσκολία γράφτηκαν τα παρακάτω

Πρέπει όμως την τελευταία αυτή ώρα να θυμηθούμε εμείς

της γενιάς του  τον ΦΙΛΟ μας και οι υπόλοιποι που

βρίσκονται εδώ να μάθουν κάτι περισσότερο για τον ΜΗΤΣΟ

Γεννήθηκε στα Δαμουλιανάτα σε μια πολύ δύσκολη εποχή

Στα Δαμουλιανάτα που παρα τις δυσκολίες που πέρασε

όπως όλοι στο χωριό την εποχή εκείνη Αγάπησε Πολύ

Γεννήθηκε στην μετά τον εμφύλιο εποχή που έφερε για

τις οικογένειες  των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης

τόσα δεινά

Μιας τέτοιας οικογενείας παιδί ήταν ο Μήτσος

Το δεύτερο από τα πέντε του Γεράσιμου και της Ρεγγίνας

Οι Σεισμοί του 1953 στην Κεφαλονιά  συμπληρώσαν

τις τεράστιες δυσκολίες επιβίωσης τον βρήκαν μωρό

Από μικρός ο Μήτσος εκδήλωνε τον δυναμικό του χαρακτήρα

Σ όλες τις παιδικές  ιστορίες ήταν πρωταγωνιστής

Πάντα με το χαμόγελο και πρόθυμος  να βοηθήσει όπου

χρειαζόταν 

Ασυμβίβαστος χαρακτήρας  δεν μπορούσε να μπαίνει σε καλούπια Ακολούθησε την πορεία των νέων  της εποχής  του 

Μετά το Δημοτικό στο Γυμνάσιο στην Άγια Θέκλη όμως για λίγο

Η ατάκα του ήταν ότι οι καλύτερες στιγμές στο Γυμνάσιο ήταν το κολατσιό που μας έδιναν μετά το πρώτο διάλειμμα

Προτίμησε ν ακολουθήσει την δύσκολη πορεία της δουλειάς

αφήνοντας τα γράμματα πολύ μικρός 

Οι σπουδές συνεχιστήκαν στην βιοπάλη Εκεί πράγματι ΑΡΙΣΤΕΥΣΕ Πέρασε από διαφορά επαγγέλματα πάντα με επιτυχία  μέχρι που κατέληξε στο  επάγγελμα που θεώρησε ότι του ταίριαζε Του ΤΑΞΙΤΖΗ

Το έπνιγε πάντα το άγχος του Ωραρίου

Όμως παρα τους τόσους αγώνες του η ζωή του επεφύλαξε πολλές εκπλήξεις   Οι περιπέτειες υγείας παρα πολλές

Προβλήματα που δεν τον Λύγισαν μέχρι το τέλος

Έδειξε απεριόριστη Δύναμη ψυχής

Κοντά του σ όλες τις Δύσκολες στιγμές του η οικογένεια του

Σ όλων των φίλων και  χωριανών θα μείνει στην μνήμη 

αυτός ακριβώς ο ΜΗΤΣΟΣ

Ο Μήτσος του Χατζάρα όπως τον ήξεραν οι Χωριανοί

Ο Ήρωας της ζωής που με χαμόγελο αντιμετώπισε στις

 δυσκολίες μέχρι το ΤΕΛΟΣ

Φεύγοντας αφήνει πίσω το στίγμα του

Τα παιδιά του Τον Γεράσιμο και την Άννα

Δυο λόγια σε στοίχους όπως σου άρεσε

Ποτέ δεν σε τρομάξανε 

μπόρες, κακοτυχίες 
πάντοτε τις ξεπέρασες 
όλες μ επιτυχίες 

Τίποτε δεν κατάφερε

το γέλιο σου να πάρει

μέχρι τη ύστατη στιγμή

ήσουνα  παλληκάρι

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ

Επίσης ο Γεράσιμος Βαγγ Ζαφειράτος τον αποχαιρέτησε

ως Πρόεδρος του Συλλόγου Δαμουλιανάδων Αθήνας

αλλά περισσοτερο όπως είπε σαν φίλος

Τόνισε πόσο αισθητή θα είναι η απουσία του Ιδιαίτερα  

από το χωριό τα καλοκαίρια