ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ 1940

28 Οκτώβρη 1940

Τα Ιταλικά στρατεύματα επιτεθηκαν  στην Ελλάδα

Ο ελληνικός στρατός, μετά την αρχική επίθεση των

Ιταλών αντέδρασε με  επιτυχία

Στα μέσα Νοεμβρίου οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν

αντεπίθεση, Πετυχαίνοντας σημαντικές νίκες διώχνουν

 τους Ιταλούς στο εσωτερικό της Αλβανίας.

Ο Ελληνικός  Στρατός  γράφει  Σελίδες  ΔΟΞΑΣ

Πολλοί  οι αξιωματικοί αλλά  πολλοί περισσότεροι

 οι  φαντάροι  μας  που  με  το αίμα τους  έγραψαν 

την  ένδοξη  ιστορία  έμειναν  εκεί  στα  βουνά  της Αλβανίας

Το  χωριό  μας  θρήνησε  τρεις   ήρωες  του  αγώνα

Τον  ταγματάρχη Τζανή  Αλιβιζάτο   και  τους   στρατιώτες 

 Διονύση  Θεοφιλάτο  και Αντρέα Αλιβιζάτο

Ο  Ταγματάρχης  ΤΖΑΝΗΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ   γνωρίζουμε  ότι

 έπεσε στην μάχης  της Βήσσανης στις 20 Νοεμβρίου

 και  ετάφη  στο χωριό Δολιανά.

Για  τον  Διονύση  Θεοφιλάτο έμαθαν  ελάχιστα  

Είχε  παρουσιαστεί  και  υπηρετούσε  φούρναρης  σε 

Στρατιωτικό  φούρνο  στο  Αργοστόλι  Όταν  κηρύχτηκε ο

πόλεμος  όλοι  οι  φαντάροι  μεταφερθήκαν  στο  Αλβανικό

μέτωπο   Η γυναίκα  με  τον μόλις  4 μηνών  γιο  τους  τον

αποχαιρέτησαν  για πάντα  στο Αργοστόλι  πριν φύγουν

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ έπεσε πολεμώντας  στα βουνά
της Αλβανίας και δυστυχώς δεν έμαθαν ποτέ  που ετάφη

Άφησε χήρα την γυναίκα του Βρισηίδα  και τον Μπάμπη  ορφανό
μόλις 6 μηνών 

Σε προηγούμενες αμαρτήσεις είχαμε γράψει
Για  τον  Αλιβιζάτο  Αντρέα  δεν  μπορέσαμε  να  μάθουμε  κάτι 

Ήταν  από  τους  χιλιάδες ανώνυμους πεσόντες  κατά το Έπος

 1940 -41  Επίσημα 7969  παρέμειναν  άταφοι ή είναι θαμμένοι,

σε ομαδικούς τάφους

Όμως το ΙΜΤΕΡΝΕΤ εκτός από τους τόσους κινδύνους

 (περισσοτερο για τα νεαρά άτομα ) είναι και χρήσιμο

Ο  κ Διονύσης Αντωνάτος  συγγενής του ΗΡΩΑ Νεκρού

ΑΝΤΡΕΑ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ διαβάζοντας τα παραπάνω μας

πληροφόρησε για την τραγική Ιστορία  του Αντρέα

Αδερφή του Αντρέα ήταν η Σοφία Παντρεύτηκε στο Σκηνιά

Η Σοφία Παλημέρη (επώνυμο από τον γάμο της ) αλλά και

οι απόγονοι της δεν σταμάτησαν να ψάχνουν για τα οστά

του  νεκρού (όπως τους είχαν πληροφορήσει)  ΗΡΩΑ Αντρέα

Έτσι μετά από 77 χρόνια το 2017 κατάφεραν να μάθουν που

ήταν θαμμένος ο νεκρός προγονός τους  ΑΝΤΡΕΑΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ

Με ενέργειες τους μεταφέρθηκαν και τοποθετηθήκαν  τα οστά

του σε τάφο  στην Κεφαλονιά

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΠ ΑΝΤΩΝΑΤΟΣ έγραψε τα παρακάτω

Φόρος Τιμής για τον Αντρέα Αλιβιζάτο αλλά και όσους έδωσαν την

 ζωή τους  στον ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝΑ

Πέρασαν 79 χρόνια από τις ηρωικές εκείνες ημέρες που γνώρισε η πατρίδα μας, όταν απάντησε με αξιοπρέπεια και θάρρος στην άνανδρη ιταλική επίθεση. Πρέπει συνέχεια να υπενθυμίζουμε κάτι που συχνά το υποτιμάμε: Η ιταλική στρατιωτική μηχανή ήταν από τις ισχυρότερες της Ευρώπης τη δεκαετία του 1940. Η Ελλάδα, αντίθετα, σερνόταν πολιτικά και οικονομικά μέσα στη δίνη του Μεσοπολέμου, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα. Όλοι πίστευαν ότι η επίθεση των Ιταλών δεν θα συναντήσει σημαντική αντίσταση, ενώ ο Μουσολίνι θεωρούσε ότι σε μία εβδομάδα θα έκανε παρέλαση στην Αθήνα. Όμως, δεν υπολόγισαν σωστά τη γενναιότητα των παιδιών της Ελλάδας, που πήγαν στο μέτωπο με θάρρος, διότι έβλεπαν ότι τους έπνιγε το δίκιο. Έβλεπαν μία υπερδύναμη να ταπεινώνει με τις προκλήσεις της την πατρίδα τους. Ήσαν τα νιάτα εκείνα, που συστρατεύθηκαν χωρίς σκέψη, χωρίς δισταγμό, για να υπερασπίσουν τα ιερά χώματά τους. Όπως το έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες στο Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα. Όπως το έκαναν και το 1821. Όπως το έκαναν και στους Βαλκανικούς ή στον Α' Παγκόσμιο. Άξιοι συνεχιστές ήσαν αυτά τα παιδιά το 1940.

Μεταξύ των παιδιών αυτών ήταν και ο Στρατιώτης Ανδρέας Αλιβιζάτος. Ένα παιδί από το χωριό μας. Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Δαμουλιανάτα μας, έκανε κι αυτός τα όνειρα που θα έκανε κάθε άλλος νέος της ηλικίας του: να μάθει μία τέχνη ή να βρει ένα χωράφι, να σπείρει, να καλλιεργήσει τη γη, να βρει μία κοπέλα να παντρευτεί, να ανοίξει το σπιτικό του, να κάνει οικογένεια, να δει τα παιδιά του να μεγαλώνουν. Με όλα αυτά τα όνειρα τον βρήκε η γενική επιστράτευση. Όλα αυτά τα όνειρα τον κράτησαν γενναίο και δυνατό στο μέτωπο. Με αυτά τα όνειρα τον έπαιρνε ο ύπνος εκείνες τις δύσκολες ώρες που σταματούσαν για λίγο, για πολύ λίγο, οι βροντές από τα πολυβόλα και τα αεροπλάνα. Με το όνειρο ότι κάποτε θα γυρίσει στον τόπο του έφυγε λοιπόν για το μέτωπο. Αλλά δεν ήξερε ότι η μοίρα γράφει όπως αυτή ορίζει το ριζικό του καθενός. Μία βολή από το αντίπαλο στρατόπεδο ήταν αρκετή για να του στερήσει στις 23.11.1940 τη ζωή. Και μαζί με τη ζωή, να του συνθλίψει και τα ωραία όνειρά του. Πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με τη στρατιωτική ιστορία του πολέμου, στις 23.11.1940 είχε ήδη τελειώσει η άκαρπη ιταλική επίθεση και οι ελληνικές δυνάμεις προχωρούσαν στην αντεπίθεση. Μεταφέρθηκε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, αλλά ήταν αργά. Για 77 χρόνια, η οικογένειά του δεν γνώριζε τίποτα για την ταφή του. Μέχρι το 2016, που κατόπιν πολύμηνης έρευνας, έγινε γνωστό ότι τα οστά του βρίσκονταν στο στρατιωτικό κοιμητήριο των Ιωαννίνων και τα οποία μεταφέρθηκαν στον τόπο του, στο κοιμητήριο του Σκινέα Παλλικής. Έστω και μετά από τόσα χρόνια, η επιθυμία του να γυρίσει στο χώμα του νησιού του έγινε πραγματικότητα. Και ναι μεν λένε ότι ''ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος'', όμως, με τη μεταφορά αυτή εκπληρώθηκε το χρέος που οφείλεται σε έναν ήρωα της πατρίδας μας.

Οι κάτοικοι του χωριού καθώς και όλοι οι Κεφαλλονίτες θα πρέπει να είναι υπερήφανοι για τον Ανδρέα Αλιβιζάτο. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτούς που κάλυψε το χιόνι, αυτούς που ξέχασε για χρόνια η πατρίδα και η ιστορία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτούς που χτύπησε η εχθρική φωτιά, αυτούς που κρύωναν ενώ ξεψυχούσαν για μία πατρίδα ελεύθερη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελευθερία είναι ''απ' τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά''. Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να ξεχνάμε τον Ανδρέα Αλιβιζάτο.

Σημείωση

Οι χωριανοί τιμώντας την θυσία  τους στο ΜΝΗΜΕΙΟ των πεσόντων

στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης στα Δαμουλιανάτα  ξεκινούν τον

 κατάλογο  των πεσόντων με τα ονόματα τους

Στους χωριανούς  μας  και  όλους  του νεκρούς  του  πολέμου

αποδίδουμε φόρο ΤΙΜΗΣ για την ΘΥΣΙΑ ΤΟΥΣ  

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ 

ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ

Άλλαξαν τα προεδρεία,
νέα ετυμηγορία,
πρόεδροι και δημαρχέοι
και καινούργιοι και αρχαίοι.
Πρόεδρος καινούργιος τώρα
βγήκε με μεγάλη φόρα,
να φροντίσει το χωριό μας
κι όλο το νοικοκυριό μας.
Μα πριν κάτσει στην καρέκλα
του ‘ρτε σμπάρο, του ‘ρτε τρέλα,
το μισό χωριό θα πάρει
και το άλλο, πάει στον Άρη.
Χάραξαν όρια λάθος
και δεν φταίνε κατά βάθος
μα σαν είσαι εξουσία
βλέπεις μόνο την ουσία.
Μεγαλύτερο το Ρίφι
και κορδώνεται σαν νύφη.
Για το λάθος καταπόρι
μη πιαστούνε σαν κοκόροι;

Νίκο πρόεδρε για κοίτα
μίκρυνε πολύ η πίτα,
σου το λέω για καλό σου,
φρόντισε για το χωριό σου.
Σύνορο βλέπουμε τώρα
ως το σπίτι του Αγόρα
κι ως του Νιόνιου του Ψηλάντη
που να τσο βγει το να μάτι.
Μετακίνησαν την μπάρα
ως το σπίτι του Χαντζάρα
κι ως του Σέλου λένε όλοι
κι ως το σπίτι του Κοκκόλη.
Στρίμωξετονε τον Άρη
κι άφησε τον να σονάρει,
σύνορο και μετά βίας
έχει ως της Μεσσηνίας
κι ως την κούρτη μου εμένα
σου το γράφω και με πένα.
Στου Βασίλη, μα τον Άγιο,
τση Χαρίκλειας το μουράγιο
κι ίσα με του Γιωργομπάμπη,
στου Διονύση του Ψηλάντη.
Ας κρατήσει αυτός εν τέλει
τον Κοσμά και τον Βαγγέλη
κι απ του Γιώργη ως του Νικόλα
κι έτσι θα τελειώσουν όλα.
Πάρα κάτω του Χρηστάκη,
του Λουκά και τ’ Αντωνάκη.

Και συ Άρη προεδράρα
άπλωσες μακριά ποδάρα
εύρηκες μεγάλο Ρίφι
κι είν αλήθεια κι όχι γρίφοι.
Κοίτα να το διορθώσεις
μη τυχόν και μετανιώσεις
μια και σου δώσε τ’ οφίτσιο
Δαμουλιάνικο καπρίτσιο.

Άντε, πρόεδρε Νικόλα
πιάσε τη μεγάλη βιόλα,
κούρδισε και την ορχήστρα
κι όσα λάθος είναι σβήστα.
Πάρ’ τον Άρη αλαμπρατσέτο
κάψε κι ένα σπαρματσέτο,
πήγαινε στον Κατσιβέλη,
στον Τραυλό που στάζει μέλι,
φέρ’ τα σύνορα στα ίσια
ντόμπρα και παλικαρίσια.
Δες, και μείς ή Δαμουλιάνοι
ή θα ζούμε σαν τσιγγάνοι.
Κούνησε την πινακίδα,
σφάζω και νια πουλακίδα
κι όταν μπουν τα σύνορα μας
σφάζω και τον κόκορα μας.
Νίκο δεν είναι αστεία
και μη γίνεις η αιτία,
κοίτα να το διορθώσεις
το φορτίο να γλυτώσεις.

Άλλως, πάμε στην ουσία,
θέλουμε ανεξαρτησία,
προεστός θα χει την έγνοια
και ποιος άλλος, η Σταμένια.
Τρέχει με τα εκατό της.
--Κι αν σκοντάψει; Λέει ο Φώτης.
Τότε μπαίνει τριανδρία
αν δεν έχουμε εφεδρεία.
Υπογράφει κι ο Βαγγέλης
και ο Σπύρος κι ο Μικέλης
Φτιάχνουμε καινούρια φάρα
λέει ο Γιάννης του Χαντζάρα.
Ναι και από το Λευτέρη
και τη Μίνα και τη Μαίρη.
Θες και όνομα; Για κράτα,
θα τα μάθεις τα μαντάτα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΛΛΙΩΡΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

 Άγιος Γεράσιμος,

 ο της Κεφαλληνίας ο πολύτιμος θησαυρός

και των Ορθοδόξων  ο προστάτης*.

 

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Ο 16^ος  αιώνας είναι αυτός που σημαδεύει έντονα την ιστορία της Ελλάδος μέσα από  δύο μεγάλους άξονες, αυτόν της Τουρκοκρατίας  και αυτόν της Γαληνότατης Βενετιάς, που ενισχυμένη με  βυζαντινή κληρονομιά, κυριαρχούσε στα λιμάνια και πρωτοστατούσε στο εμπόριο και στη διοίκηση. Ωστόσο, ο Ελληνισμός  έδινε τον αγώνα επιβίωσή του, τόσο μέσα στον ίδιο του τον  εδαφικό χώρο όσο και έξω από αυτόν, στην Ευρώπη, με άμυνες που και στις δυο περιπτώσεις αν και διαφορετικού χαραχτήρα, στάθηκαν εκδηλωτικές και ευεργετικές για τον δυτικό κόσμο.

            Στην πρώτη περίπτωση, που ο ελληνισμός δυναστεύονταν από το σπαθί του Τούρκου δυνάστη, με βαριά φορολογία την  ίδια τη ζωή, την ελευθερία και την πίστη, η Θεία Πρόνοια, αποστέλλει μια σωρεία  αγίων και δασκάλων,  μορφών γνώσης και Ορθοδοξίας για να κρατήσουν με τρόπο και δράση, τον ταλαίπωρο λαό που καθημερινά στέναζε και υπέφερε σκληρά.

            Στη δεύτερη περίπτωση Έλληνες που δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον τουρκικό ζυγό, πέρασαν μέσω των Επτανήσων στην Ευρώπη, κυρίως στην Ιταλία και κατέθεσαν το δικό τους πολιτισμό με αποτέλεσμα να γονιμοποιήσουν ευρύτερα τη δυτική σκέψη και κουλτούρα και να γεννηθεί  μια πολιτιστική Αναγέννηση.

             Ωστόσο, στα Επτάνησα και σε άλλα νησιά  κυρίαρχοι  τότε ήταν οι Ενετοί, που με τη σειρά τους ανέπτυξαν και καλλιέργησαν τις δικές τους ιδιαιτερότητες και δράσεις για τα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι αρχικά να μην μπορούν να αντιδράσουν αλλά στη μεγαλύτερη μάζα τους να ακολουθούν το άρμα του δυνάστη Βενετού.

             Έτσι τα Επτάνησα, που γεφύρωναν την Ανατολή και τη Δύση, στυλοβάτες ήθους και πράξης, γλώσσας  Ελληνικής και Πίστης Ορθόδοξης, ιδίως στην Κεφαλονιά και την Ζάκυνθο, «παρουσιάζονται»  οι άγιοι: Γεράσιμος και Διονύσιος. Και στέκεται σπουδαίο για περαιτέρω ανάλυση και κριτική σκέψη, πώς τούτες οι άγιες μορφές μπόρεσαν να επιβληθούν με τρόπο μοναδικό, αντιμετωπίζοντας νοοτροπίες και συνήθειες, που ήταν καθοδηγούμενες από ένα ισχυρό καθολικό δόγμα, το οποίο οι πρεσβευτές του δεν έβλεπαν για τα δικά τους συμφέροντα με καλό μάτι την αντίθετη πλευρά, αυτή της Ορθοδοξίας.

            Στην περίπτωση της Κεφαλληνίας, που η γεωγραφική της θέση, τα κάστρα της και τα λιμάνια της, είχαν εκλεκτή θέση στους  σκοπούς των Ενετών, παρουσιάζεται μέσα στην καρδιά του νησιού ο καλόγερος από την Πελοπόννησο, ο Γεράσιμος Νοταράς.

            Μορφή ευγενική και πράα, με υπόξανθο γένι, με μάτια έντονα γεμάτα αναζήτηση, και με μια κλίση του σώματος του προς τα μέσα, καταφέρνει να  σταθεί στο  δύσκολο νησί  μας και μάλιστα να γίνει αποδεκτός από τον λαό του, μέσα από κοινή πορεία και αγώνες.

            Είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, από την Πελοπόννησο, ο πολυταξιδεμένος, ο ασκητής, που ζούσε  σκάβοντας τα χώματα της κοιλάδας των Ομαλών, που ημέρευε τις ψυχές των ταραγμένων από κακό πνεύμα και από ανθρώπινα πάθη.

             Είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, το αρχοντόπουλο από τα Τρίκαλα Κορινθίας, που την ημέρα πάλευε να ανοίξει πηγάδια και να κρατήσει το νερό και το βράδυ βλέποντας τα αστέρια και το χώμα μέσα στο ασκητήριο –πηγάδι, προσευχόταν δαμάζοντας το είναι του από όλα εκείνα που κάνουν τον άνθρωπο άπληστον.

            Είναι  ο Γεράσιμος Νοταράς, που θα  «παλέψει» με τη δράση του τους άρπαγες των χωριών και θα τους καλέσει να Τον  πλαισιώσουν με σεβασμό και με εκτίμηση και που θα φτάσουν να τον εξυψώσουν στο επίπεδο του μεγάλου Αγίου.

            Είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, που εν ζωή θα σταθεί εμπόδιο στους  πονηρούς πειρασμούς και στα κακά πνεύματα, που οι άνθρωποι καλλιεργώντας τα πάθη τους, γεννούσαν και κουβαλούσαν μέσα τους.

            Είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, ο στεγνός καλόγηρος στο σώμα και φωτεινός στην ψυχή, που με τη στάση του, χωρίς εξάρσεις έδινε μάθημα στον καθολικόν ιερωμένον και στο δυνάστη Ενετό,  πώς, ο ομόθρησκος λαός προς αυτόν, όσα και να περάσει, την Ορθόδοξη Πίστη του, δεν αλλοιώνει και δεν χάνει.

            Τέλος, είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, που αξιώθηκε τη Θεία Χάρη, της αφθαρσίας και υψώθηκε στην τάξη των Αγίων Δασκαλών και Οσίων, που και όταν το νησί μας περνούσε το κακό της αρρώστιας, της σιτοδείας, του λιμού, του σεισμού, τον  λιτανεύανε και  συνεχίζουμε να τον λιτανεύουμε, ζητώντας του τη μεσιτεία προς τον Ύψιστον  Πατέρα των Πάντων.

            Αναζητώντας σήμερα τη μορφή του, τα μάτια μας πέφτουν στο Ιερό Σκήνωμά του, και το χέρι μας σχηματοποιεί το σημείο του Σταυρού, ενώ η γλώσσα μας μέσα από τη ψυχή μας τον ευλαβείται και τον παρακαλεί για το καλύτερο.

            Αναζητώντας τη μορφή του, η ίδια  η στάση μας και η σμίξη μας στα πανηγύρια του μας δίνει την απάντηση. Κάτω από τον ιερό πλάτανο που αυτός φύτεψε και το πηγάδι που αυτός βάθυνε με κόπο, γιομίζει η ψυχή μας πίστη Ορθόδοξης Ανατολής του Ιησού Χριστού μας.

            Πέρασε το άγιο πρόσωπό του, στις εικόνες, χαράχτηκε ζωγραφικά στις τοιχογραφίες των ναών, πέρασε  η μορφή του και το βίος του τα σύνορα του νησιού μας και αποδέχτηκαν τη θεία Τού χάρη πολλοί άνθρωποι. Για χάρη Τού πολλοί κράτησαν την Ορθόδοξη πίστη τους, για χάρη Τού καυχιόμαστε πως τον έχουμε Άγιο και προστάτη μας. Αυτός είναι ο καλόγηρος  Γεράσιμος Νοταράς, που έγινε Κεφαλονίτης και Άγιος, συγκερασμός ιδιοτήτων σπάνιος και μοναδικός.

            Όπου και να αναζητήσουμε τη μορφή του, αγιογραφικά και εικονικά, ο Άγιος έχει εκείνη τη στάση, που γερμένος με μια κλίση του σώματός του δεν κουράζεται να  κρατά το ειλητάριό του και να μας «συνοδεύει» με τη γλυκιά του βλέψη, λέγοντάς μας...       

«Τεκνία ειρηνεύετε εν ευατοίς και μη τα υψηλά φρονείτε»

Πόσοι και πόσοι καλλιτέχνες και αγιογράφοι δεν Τον απεικόνισαν! Οι  αγιογραφικές τεχνοτροπίες ποικίλες και οι ιδιότητες που Τού έδωσαν πολλές. Εκείνο που σταθερά και αναλλοίωτο έμεινε σε όλους, ήταν το γαλήνιο βλέμμα του και το μήνυμά του, που ακόμη και σήμερα μας διδάσκει για έναν τρόπο ζωής μέσα στα δύσκολα ρωμαϊκά χρόνια που διαβαίνουμε.

            Κάνοντας απολογισμό, στο τι σήμερα είναι ο Γεράσιμος Νοταράς, όλοι θα αναφωνήσουμε, την ύπαρξή του, τη δωρεά προς Αυτόν της Θεία Χάρις, τη δράση του ως Δασκάλου και Αγίου.

 Ο Θείος Γεράσιμος, ο πολύτιμος θησαυρός  της Κεφαλληνίας, είναι Εκείνος που μας παρασέρνει στον λιτανικό του περίπατο προς τον πλάτανο και μας μαθαίνει πώς να αμυνθούμε όταν έλθουν χρόνοι χαλεποί και δύσκολοι. Εκείνος,  που μας συνάζει συχνά στο μοναστήρι του, και μας «παραδίδει» την ωραία ψαλτική ακολουθία του, που πιστοποίει λεκτικά και ακουστικά, στην πραγματική ουσία του Θείου Γέροντος των Ομαλών, τον μεγάλον Δάσκαλο και τον  Άγιο προστάτη των Ορθοδόξων.

Το κείμενο είναι μέρος από τον πρόλογο του Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού στο βιβλίο των Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού -Κωνσταντίνου Στάβερη «Ιστορώντας τον Άγιο Γεράσιμο τον νέον Ασκητή  και Θαυματουργό τον εν Κεφαλληνία» 2009  Έκδοση της Ιεράς Μητρόπολης Κεφαλληνίας 

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΛΙΚΗ

Συνάντηση πριν λίγες μέρες είχαν οι πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων Ριφίου , Δαμουλιανάτων, Καμιναράτων, Κουβαλάτων και Σουλλάρων. Κουβέντιασαν τα προβλήματα των χωριών τους. 

ΑΠΟ Spuraggelos Damoylianos Alivizatos

 Ακολουθησε  30-9-1 9  συναντηση  στα ΚΑΜΙΝΑΡΑΤΑ όπως αναφερεται  στο Φ Β από

 Ilias Galiatsatos 

Με πρωτοβουλία του προέδρου του χωριού κ. Μπάμπη Ρηγάτου, πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ συγκέντρωση στο μουσείο του χωριού στην οποία παρευρέθηκαν ο δήμαρχος κ Κατσιβέλης Γιώργος ο αντιδήμαρχος κ Γαλανός Γεράσιμος , όλοι οι πρόεδροι των κοινοτήτων της Ανωγής καθώς και πάρα πολλοί συγχωριανοί και κάτοικοι της Ανωγής.

Συντονιστής ανέλαβε ο πρόεδρος του χωριού ο οποίος μαζί με τους άλλους προέδρους αναφέρθηκαν σε όλα τα προβλήματα που απασχολούν την περιοχή μας, όπως:

-Το μεγάλο πρόβλημα που προέκυψε αυτές τις ημέρες με την διακοπή των δρομολογίων του ΚΤΕΛ

-Τη Πυροπροστασία της περιοχής

-Την Καθαριότητα

-Το οξύ προβλημάτων κοινοτήτων ιδιαίτερα τώρα το χειμώνα με την διακοπή του ηλεκτροφωτισμού από πτώση κεραυνών και κάψιμο των λαμπτήρων

-Για τους δρόμους

Τον λόγο έλαβαν όλοι οι παρευρισκόμενοι πρόεδροι και απαίτησαν από τον δήμαρχο μόνιμες λύσεις των προβλημάτων τους .

Ο δήμαρχος υποσχέθηκε να βρει λύσεις και σήμερα θα μεταφέρει στο Δημοτικό συμβούλιο τα προβλήματα, και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να τα επιλύσουν.

Πρέπει να πούμε ότι είναι η πρώτη φορά που γίνετε τέτοια συγκέντρωση με την παρουσία όλων των προέδρων της Ανωγής και του δημάρχου έγινε μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση όπως μας μετέφερε ο πρόεδρος του χωριού και πιστεύει ότι όλοι μαζί μπορούν και πρέπει να βρουν τις ενδεδειγμένες λύσεις για χρόνια προβλήματα που απασχολούν όλους τους κατοίκους της περιοχής.

                                               ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΜΙΝΑΡΑΤΑ 
                                                ΦΩΤΟ  Φ Β