ΣΕΙΜΟΣ 1867 ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΕ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΡΙΦΙ

23  Γεναρη  1867  Ημέρα  Δευτέρα  Ώρα  06,00 

Η  ΩΡΑ  ΜΗΔΕΝ  για  ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ  ΡΙΦΙ

Από  τον  καταστροφικό  σεισμό  που  είχε  επίκεντρο

 τον  Θαλάσσιο  χώρο  κοντά  στην  Αγία Ελένη

τα  δυο  χωριά καταστράφηκαν  ολοσχερώς 

Νεκροί  Δαμουλιανάτα  43  Ρίφι 17

1867 23 Ιανουαρίου. Καταστροφικός στην Κεφαλληνία 

(Λεξικό Ήλιος).

 Επίκεντρο: 1867 02 04  03:00  38.400 20.200 

100 χιλιόμετρα βάθος 7.90M, από τα δεδομένα 

του NEIC, U. S. GEOLOGICAL SURVEY,

 που δίνει τροποποιημένη μέρα

Ο  Γερ.  Σωτ. Γαλανός  που  κάθε  χρόνο  αναφέρεται

στον  σεισμό  αυτόν  έχει  γράψει

Τις 22 Ιανουαρίου 8 η ώρα το απόγευμα έγινε ασθενής

 σεισμική δόνηση της γης για την οποία κανείς από τους

κατοίκους δεν έδωσε προσοχή. Ξημερώματα  23 Ιανουαρίου,

ημέρα Δευτέρα και ώρα 6:00 π.μ. (πρωί) ακόμη, οι κάτοικοι

ήταν στον ύπνο, έντρομοι εξεγέρθηκαν από σφοδρό σεισμό

που διήρκεσε 25΄΄ - 30΄΄. Ακολούθησαν μικρότεροι σεισμοί

και τις 11 το πρωί επαναλήφθηκαν μεγάλες δονήσεις που

συμπλήρωσαν την καταστροφή. 

Ο ιστοριοδίφης Ηλίας Τσιτσέλης μας πληροφορεί ότι ο σεισμός

αυτός προαναγγέλθηκε από τους μικρότερους πολυάριθμους

σεισμούς και από άσχημα καιρικά φαινόμενα του προηγούμενου

έτους 1866. Αναφέρει  ότι  άρχισαν  από  25-1-1866

Ο σεισμός έπληξε περισσότερο την περιοχή της Παλικής, όπου

ήταν το επίκεντρο  του σεισμού (Ρίφι – Δαμουλιανάτα

 – Αγία Θέκλη).  Οι πέτρινοι ανεμόμυλοι στο  Ρίφι  έπεσαν.

Τα χωριά έγιναν σωρός  ερειπίων.

Μεγάλη ήταν η καταστροφή της Αγίας Θέκλης

Ο Ιωσήφ Παρτς, στο βιβλίο του «Κεφαλληνία και Ιθάκη>> δίνει το

μέγεθος της καταστροφής της Αγίας Θέκλης: «Η καταστροφή

αυτού του χωριού ήταν τόσον τέλεια, ώστε δεν ηδύνατο τις να

διακρίνει τα όρια των κτισμάτων εν τω πεδίω των ερειπίων.

Ενταύθα εν τη κυρία εστία του σεισμού φαίνεται ότι ευθύς η

πρώτη δόνησις απετέλεσε σχεδόν την καταστροφή».

Επίσης διαβάζουμε  ότι  εντελώς καταστράφηκαν τα χωριά

Κουβαλάτα, Λουκεράτα, Τυπαλδάτα, Σουλλάροι και

Μανταβινάτα Αγία Θέκλη, Καλάτα, Δεματορά, Καμιναράτα,

Τα χωριά Παρισάτα, Μονοπολάτα, Βιλατώρια, Βόβυκες,

Κοντογενάδα  έπαθαν ζημιές, αλλά όχι εξ ολοκλήρου.

Αναφερεται ο αριθμός των νεκρών που  δίνει  το  μέγεθος της

καταστροφής  από  Ιωσήφ  Παρτς  και  Παναγή   Βεργωτή

Στο Αργοστόλι 5,  35 στο Ληξούρι,  19 στην Αγία Θέκλη,

 Δαμουλιανάτα 43,   7 στα Μαντζαβινάτα, 3 στο Βουνί, στα

Χαβριάτα 17, στο Ρίφι 17,  17 και στο Σκηνιά,  2 στη Κοντογενάδα,

3 στα Λουκεράτα,  2 στα Δεματορά,  2 στα Καλάτα,  2 στον Αθέρα,

19 στα Κουβαλάτα,  19 στη Θηνιά,  2 στη Σάμη  1 στην Άσσο 

 και πάρα πολλοί οι τραυματίες.

 Στο Ληξούρι οι μισές από τις οικίες καταστράφηκαν, και το

 κωδωνοστάσιο του Παντοκράτορος πήρε κλίση

Δίπλα στο ποτάμι άνοιξε το έδαφος σε σχισμή μήκους 100

και πλέον μέτρα και πλάτους ενός μέτρου.

Στην  υπόλοιπη  Κεφαλονιά  έγιναν ζημιές  περισσότερο

 στην Θηνιά και  την  Λειβαθώ και λιγότερο η καθόλου σε

Αργοστόλι Σάμη Πόρο   

Γενικά η επίσημη έκθεση αριθμεί σε όλη την Κεφαλονιά 2642

κατεστραμμένα σπίτια, 2946 με ζημιές και 244 νεκρούς.

Υπολόγισαν την  συνολική ζημιά σε 15 εκατομμύρια δραχμές

 Μάλλον  οι  παραπάνω  δεν  πέρασαν  από Δαμουλιανάτα 

Ρίφι  λόγω  της  δυσκολίας  πρόσβασης   την  εποχή  εκείνη

και  του  Χειμώνα  γι  αυτό  έγραψαν  ελάχιστα

Όμως  στοιχεία  έμειναν  από χειρόγραφο  του  
 Ιερομονάχου Διονύση  Θεοτοκάτου 

από  το  Ρίφι  που  αναφέρει  την 

 ΜΕΓΑΛΗ  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ
Απο  το  αρχειο  του Γ Σ Γαλανού(Μάκη Γαλανού)

Το  κείμενο  αυτό  είναι  γραμμένο  σε  φύλο  του

Ευαγγελίου  που  υπήρχε  τότε  στην  Εκκλησιά 

του  Αγίου  Νικόλα  στο  Ρίφι και αναφερει

1867 Γενάρη 23 ήμερα  Δευτέρα όταν  άρχισε  να 

φέγγει  ολίγο  η  ανατολή έκαμε  ένα σεισμό  κατά

χριστιανονε έτσι  οπού  στα  χωριά  μαλιστα  της 
Ανωης  δεν  έμεινε  πετρά  πάνω  στην  άλλη  πετρά
ακόμα  και  τα  μεσοχώρια Οι  εκκλησιές Ρίφι 
Αγ Θεκλη κ α  (Αναφέρει  σχεδόν όλες τις  εκκλησίες
 στα  χωριά  της  Παλλικής )
Σε  όλη  την  Παλλική  χώρα και  χωριά όλες  χάλασαν
εκ  θεμελίων  και  όλες  αυτές  ήταν  σχεδόν 
νεοκτησμενες  Εξόχως  Ρίφι  Δαμουλιανάτα
Λιβιεράτα  Γενατάτα
Δεν  γνώριζαν  άνθρωποι ως  καθώς  έγινε  ο  τόπος 
τα  σύνορα του  κήπου και  της  εκκλησιάς 
Γκρεμιστήκαν πέντε  ανεμόμυλοι  ένας  στο  Ρίφι  δυο 
στα  Δαμουλιανάτα  (Πρέπει  ν  αναφέρεται  στους  Μύλους
του  Ψαλτή  και  στο  Μύλο  του  Σπλονιά  που  είναι 
μετά  την  Εκκλησιά στο  Βουνό ) ένας  στην  Κοντογενάδα 
και  ένας  στον  Σκηνιά 
Στο  Ρίφι  (δεν φαίνεται πόσοι νεκροί )και  στα 
Δαμουλιανάτα  σκοτωθήκαν  43  άνθρωποι  στον  τόπο 
και  υπέρ τους 50  λαβωμένοι
Εις  τα  αλλά  χωριά  δεν  γνωρίζω  όμως  θέλει  γράψει  άλλοι 
Οποίος  θέλει  σηκώσει  αντίγραφο  από  τούτα 
έχει  το ελεύθερο ιδε  και  ήθελε  κόψει  το  φύλο 
να  το  πάρει  να  είναι  αφορεσμένος  από  Πατρός
Υιού  και  Αγίου  Πνεύματος  απ  όλους  τους  Αγίους 

και  από  εμέ  Αμήν Αμήν Αμήν

Διονύσιος  Ιερομόναχος  Θεοτοκάτος  Από  Χωρίον Ρίφη
Έγραψα

Ο ΜΥΛΟΣ  ΤΟΥ  ΨΑΛΤΗ  ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ
οπως  ήταν  μεχρι  το 1985

ΜΥΛΟΣ ΤΟΥ ΣΠΛΟΝΙΑ  1965

ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΑΓ ΘΕΚΛΗ 


 Όταν  οι  εκκλησιές  και  οι  Μύλοι   που  ήταν  τα  πλέον

στέρεα  κτήρια  κατέρρευσαν  μ   αυτόν  το   τρόπο  τα

σπίτια  των  δυο  χωριών  για  τα  οποία  δεν  αναφέρει

θα ήταν  περίπου  στην  ίδια  κατάσταση  

Γι  αυτόν  τον  λόγο  και  οι  πολλοί  νεκροί

 Κατ άλλον οι νεκροί  είναι

Ρίφι και Δαμουλιανάτα: 63, Αγία Θέκλη: 41, 

Μετά  τον  φοβερό  σεισμό  ο Αντρέας  Λασκαράτος    έγραψε

Σπιτάκι μου όμορφο

καλά χτισμένο,
εις τη δροσάτη μου
ακρογιαλιά.
Αχ! Δεν το επάντεχα
κ’ ερειπομένο
να σε ιδώ ζώντος μου
στα γερατιά.
Μα κ’ έτσι που έμεινες
κουζουλωμένο,
γλυκειά μου γένεσαι
παρηγοριά. 

Ο Γερ Σωτ  Γαλανός  αναφέρει  τα  παρακάτω

Σύμφωνα με την παράδοση, τότε κάποιος ευσεβής Χριστιανός κάτοικος των περιχώρων Ληξουρίου «είδε όραμα ότι ο σεισμός έγινε από τον Θεό και ότι θα βυθιστεί το νησί, αλλά η Κορωνιώτισσα, Δακρυρροούσα δια των δεήσεων αυτής σώθηκε η νήσος Κεφαλληνίας». Το πρωί πήγαν κάτοικοι μαζί με τον ευσεβή χριστιανό στο Μοναστήρι της Παναγίας της Κορωνιώτισσας, για να την ευχαριστήσουν και βρήκαν την Αγία Εικόνα του θρόνου πεσμένη κάτω και εξερχόμενα δάκρυα από τους οφθαλμούς της, τα οποία φαίνονται ως τα σήμερα. Από τότε έως σήμερα εορτάζεται αυτό το θαύμα της Παναγίας και κάθε παραμονή της επετείου τις 23 Ιανουαρίου γίνεται ολονυκτία με μεγάλη συμμετοχή κόσμου.

Ο μεγάλος σεισμός του 1867 που σημάδεψε ιδιαίτερα την περιοχή του Ληξουρίου και ευρύτερα της Παλικής αποτυπώνεται ποιητικά και λακωνικά σε εντοιχισμένη πλάκα που σώζεται έως σήμερα στην οικία της Άννας Καλογεροπούλου στην πλατεία Μηνιατών στο Ληξούρι.

Ενθυμού ω διαβάτα Τρομεράν σεισμού φοβέραν Πρόσεχε μη λησμονήσης Την φρικώδη εκείνην ημέρα Του Ιανουαρίου τας 23 Που τότε κατεστράφη Η ατυχής πατρίς 1867" Γεώργιος Μήλας             Παλαιότερη Αφίσα         Μάκη Γαλανού            για  την  επέτειο  του     εορτασμού  στο  Κορωνατο