ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΛΛΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

 ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ  1969

Δαμουλιανάτα  σε  παλαιότερες  εποχές

Φτώχια  και αξιοπρέπεια

Πάντα  οι  χρονιάρες όμως  μέρες  ήταν   διαφορετικές 

Οι  συνήθειες άλλαζαν  Οι δουλειές περιοριζόταν λόγω

εορτών και καιρού Έτσι  τα μαγαζιά (παντοπωλεία)που

ήταν  και καφενεία γέμιζαν  κόσμο  που για το καλό

των ήμερων (όπως έλεγαν)  χαρτόπαιζαν  Ο τζόγος μετά

τα Φώτα σταματούσε γιατί  η  κούραση  της  δουλειάς

την ημέρα  έστελνε  τον  κόσμο  όχι  στο καφενείο άλλα

νωρίς για  ύπνο 

Στα  σπίτια έστρωνα  ότι  καλύτερο και  στο  τραπέζι

καλυτέρα φαγητά  από  τις  άλλες  μέρες 

Μα και  για  τα  παιδιά οι  μέρες  ήταν αλλιώτικες 

Απαλλαγμένα  από  τα  μαθήματα  το  έστρωναν  στα

παιχνίδια  Τα παιχνίδια αυτών  των  ήμερων  ήταν πάντα

με  στόχο  το  κέρδος  Περισσότερο επικρατούσαν  οι

μπαλούλες  όπως  τις  λέγαμε Στήναμε  τα  κέρματα  στον

χωματόδρομο  και  με  τις  μπάλες προσπαθούσαμε  να

κερδίσουμε  Άλλοι  μιμούμενοι τους  μεγαλύτερους  έπαιζαν

χαρτιά  σε  αυτοσχέδια  τραπέζια  με  ελάχιστα χρήματα

Πάντα  με  τον  φόβο  μήπως  μας  δει  ο δάσκαλος  που

συνήθως  δεν  έβγαινε  τις  μέρες  αυτές αφήνοντας το

πεδίο ελεύθερο Όλοι οι δρόμοι  στο χωριό  ήταν 

χωματόδρομοι και  από  την  βροχή  γεμάτοι λάσπες 

Το σημείο  που  συνήθως  παίζαμε  ήταν  ο δρόμος

εμπρός από  το  σχολείο Στα μαγαζιά του χωριού

υπήρχε  το  ταβλάτσο με το παστέλι 

Ήταν  το Σπεσιαλιτέ γλύκισμα των  ήμερων  και  οι 

κερδισμένοι  έτρεχαν να γευτούν Ομως πάντα  το μοίραζαν
με στους χαμένους 

Στα  περισσότερα  σπίτια  δεν  έλειπε  το  στολισμένο  δέντρο

Ένα  κυπαρίσσι  Για  στολίδια  είχε  κουκουνάρια  από  πεύκο

τυλιγμένα  με  πολύχρωμα  χαρτιά  και  πολύ  μπαμπάκι 

Ήταν  όμως  πολύ όμορφο  Μη  ψάχνετε  για  λαμπάκια  Δεν

 είχε  έρθει ακόμη  το  ηλεκτρικό  

Για  φως  είχαμε  λάμπες  πετρελαίου και  λύχνους   

ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΑ  ΣΕ  ΓΙΟΡΤΕΣ 

Ο  ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ Διευθυντής 

του  Β Δημοτικού Σχολείου  Ληξουρίου  έγραψε  πριν χρόνια

Παραμονή  Χριστουγέννων. Πάντα  μ  άρεσαν  οι  παραμονές

των  γιορτών  πιο  πολύ  απ  την  ίδια  την  μέρα της  γιορτής

Ίσως  γιατί  την  προηγούμενη  μέρα  θ  ακλουθούσε  η  γιορτή  
κι  έτσιυπήρχε  συνέχεια,  η  χαρά, ενώ  την  μέρα  της  γιορτής 
 την  ακλουθούσε η  συνηθισμένη  μέρα  μ  όλες  τις  ρουτινιάρικες 
 στιγμές, μπορεί  και  πίκρες,όπως  ο  χωρισμός  από  αγαπημένα 
 φιλικά  πρόσωπα  που  έφευγαν  για  τις δουλειές τους, 
 συνήθως  για  την  πολυπρόσωπη  και  μοναχική  Αθήνα

Ο αέρας  αλήτευε  σφυρίζοντας  πάνω  στις  στέγες  των  κοκκινοκεράμιδων

σπιτιών,  απειλώντας  να  καταστρέψει την ΔΕΗ που  του  βαζε
εμπόδιακολώνες και  σύρματα

Τα  Δαμουλιανάτα  προωθημένος  παρατηρητής  του  Ιονίου
 πελάγους, είχαν γίνει  τόπος  λατρείας φυσικών  στοιχείων  Σε  κάθε
 σπίτι  η  θυσία  στον  Θεότης  φύσης  ήταν  καθολική. Όλες οι
 καμινάδες  κάπνιζαν σιωπηλές 

Οι  Δαμουλιάνισσες  νοικοκυρές  ετοίμαζαν  στο  σπίτι  τα γλυκά
 τους,έστρωναν  το  σπίτι  με  τα  ωραία  πεύκια  που  τα  χαν
  καθαροπλυμένα  και  φυλαγμένα  για  τις  γιορτές

Οι  πιτσιρικάδες  η  έτρεχαν  στον  κάμπο,  συνήθως  στην
 Γερασιά  για  βοήθειατων  πατεράδων  τους, αλλάζοντας  την
 πολύτιμη  γίδα  τους  η  οι  πιο  τυχεροίτο  χαν  στρώσει  και
 έπαιζαν  μπαλούλες  στο  σχολειό

Ξαλαλιασμένα  παιδιά  που  χάλασαν  τον  κόσμο  από  τις
 φωνές  Ο  ΤΡΟΚΟΛΑΣ κι  οι  μοντέρνες  ΜΠΙΛΙΕΣ  ήταν  όλο
 συγκρούσεις  γύρω  από  τον  ΣΑΝΤΕ και  τα  στημένα  φράγκα
 Κι υστέρα  όσοι  κέρδιζαν  στο  μαγαζί  για  παστέλι  από  το 

<ταβλάτσο> (τι  γλυκιά  γεύση που χε )

Μικρά  παιδιά, κεφάλια  κουρεμένα,  όνειρα  τρελά,  ευτυχισμένα χρόνια

Οι  Δαμουλιανάδες άντρες, λιτοδίαιτοι και  φιλοσοφημένοι,
ανοιχτά μυαλά.παιδιά  του  ανοιχτού ορίζοντα  της  Πλαγιάς,
συγκεντρωμένοι  στα μαγαζιά-κοινοβούλια αναψοκοκκίνιζαν  από
το  πάθος  των  πολιτικών συζητήσεων  και  των  διαφορετικών
ορμηνιών  που  έδινε  ο καθένας

Άλλοι  στρογγυλοκαθισμένοι  γύρω  από  το  μερακλίδικο  τραπέζι
της κουζίνας  να  θυμούνται  παλιές  ιστορίες  της  κατοχής  και
του  εμφυλίου

Οι  νεώτεροι  να  ρουφούν  με  προσοχή  τα  προσωπικά  βιώματα  των

μεγαλυτέρων

Έξω  ο  αέρας  συνεχίζει  να  βροντοχτυπά  λέγοντας  τους  να
συνεχίσουν Τα  χεριά  σιγοδαυλίζουν  την  φωτιά  και  μετά  φέρνουν
 το  ποτήρι  με  το  βοστυλίδι στα χείλη

Παραμονή  Χριστουγέννων κι  όλα  τα  σπίτια  γεμάτα  ευτυχισμένους
ανθρώπους  που  είναι  κοντά  συναισθηματικά  ο  ένας  στον  άλλο

Ειχε  δημοσιευτεί  στην   εφημερίδα

ΦΩΝΗ των ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΔΩΝ   Αρ φυλ 5   Φλεβάρης 1988 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ 1961

Σημ Site  Άλλες εποχές  Στο χωριό τότε  τα σπίτια  ήταν
λιγότερα  αλλά ελάχιστα  άδεια

Το  δημοτικό σχολειό λειτουργούσε