Θέλομε να γίνωμεν ελεύθεροι και όχι να λεγόμεθα ελεύθεροι

ΗΛΙΑΣ ΖΕΡΒΟΣ ΙΑΚΩΒΑΤΟΣ 26-12-1848

Τρίτη 28 Απριλίου 2020

ΕΡΗΜΗ ΑΘΗΝΑ



Περίπου σαράντα μέρες η Αθήνα ειναι μια άλλη πόλη
 Όπως βέβαια και οι περισσότερες πόλεις στον κοσμο
Μια περιπέτεια για όλους Αποτυπώθηκε με άδειους
δρόμους Ξορκίζοντας το κακό ο καθένας με τον τρόπο του
αλλά όλοι οδηγούμενοι από τον φόβο αφήσαμε Δρόμους,
 Πλατείες, καφετέριες, βόλτες  στις παράλιες και
 ΜΕΙΝΑΜΕ ΣΠΙΤΙ





Θεωρούσαμε ότι θα αρρωσταίναμε αν κλεινόμαστε στο σπίτι
 Όμως  ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΜΕ  ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΜΕ  
Σοφό αυτό που λένε ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ

Όπως ακούγεται σε λίγες μέρες τα περιοριστικά μέτρα θα
σταματήσουν Το τι θα γίνει θα δουμε Ίσως τότε πολλοί
να μπουν μόνοι σε καραντίνα
Εύχομαι ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ να μη παρουσιαστεί τέτοια ΑΝΑΓΚΗ
Η Αθήνα όλο αυτό τον καιρό εμοιαζε ΕΡΗΜΗ

ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΚΟΡΟΝΟΙΟ

Αθήνα πόλη όμορφη
με τόσα μεγαλεία
ήρθε ο άτιμος ιός
και τα κάνε γελοία

Στο κέντρο δεν κυκλοφορεί
το πολύχρωμο πλήθος
άνθρωποι νομοταγείς
και με περίσσιο ήθος

Έμποροι και παρέμποροι
κάθε λογής λαμόγια
κρυμμένα γύρω βρίσκονται
δεν παίρνουν από λόγια

Κινέζοι και Πακιστανοί
έχουνε καταντήσει   
θύματα κοτρονιού
χωρίς να χουν νοσήσει

Άφαντοι οι αλλοδαποί
οι <Λαθρομετανάστες >
έχουν εξαφανιστεί
κάθε λογής ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ

Αυτοί πια στην Ομόνοια
πώς να κυκλοφορήσουν  
φόρμα με δικαιολογητικά
οι αρχές θα τους ζητήσουν

Από Άγιο Παντελεήμονα
ως την πλατεία Βάθη
κάθε ξένη με μαντίλα
απ το δρόμο τώρα εχάθη

Στην πλατεία Κουμουνδούρου
και στα γύρω τα στενά
κινητά, λαθραία τσιγάρα,
δεν υπάρχουν πουθενά

Αφού τώρα απ τους δρόμους
λείπουν οι περαστικοί
βγήκαν απ τους υπονόμους
και βολτάρουν ποντικοί

Δεν υπάρχει αιθαλομίχλη,
ούτε νέφος φονικό
πεντακάθαρη εικόνα
σαν τοπίο εξοχικό 

Αυτοκίνητα είναι λίγα 
μ άλλη μοιάζει η εποχή
πιο πολλά ήταν τα καμιόνια
Γερμανών στην κατοχή

Καθόλου μποτιλιάρισμα
δεν χάνεις πλέον χρόνο
Ομόνοια από Σύνταγμα
δυο λεπτά είναι μόνο

Στο Σύνταγμα καταλαβαίνεις
τι έχει κάνει ο ιός
το Τσολιά βλέπεις να στέκει
μόνος, άγρυπνος, φρουρός

Έρημη είναι η πλατεία
κάτω στο Μοναστηράκι
ίσως στου Μπαϊρακτάρη
ένας δυο για σουβλάκι

Κόσμο πουθενά δεν βλέπεις
σε Ακρόπολη, Αγορά
Παντού φόβο έχει απλώσει
του ιού η αναφορά

Τα αγάλματα τα αρχαία
κοιτούν  δίχως απορία
πολλά τέτοια έχουν ζήσει
στων αιώνων την πορεία

Αθηνών το κλεινόν Άστυ
που πολύ ταλαιπωρείται
δυνατά σ όλους φωνάζει
ΜΕΙΝΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙΤΕ

Πάλι θα γενείς Αθήνα
των πολλών αγαπημένη
όμως σε μένα ήσουνα
και πάντα θα σαι ξένη

ΝΙΚΟΣ Θ   ΝΕΑΠΟΛΗ
  ΑΠΡΙΛΗΣ 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια: