ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ ΔΥΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ

       Η πανδημία του Κορονοϊού κτυπά όλο τον πλανήτη
αλλού περισσοτερο, αλλού λιγότερο 
Τέτοιες Πανδημίες είναι σπάνιες  Όμως τοπικές
επιδημίες είναι σύνηθες φαινόμενο στον κοσμο
Με αφορμή το Δεύτερο κύμα του Κορωνιού
θα αναφερθώ παρακάτω σε δυο επιδημίες που

πέρασαν από το χωριό στον τελευταίο αιώνα  
Δυο σοβαρές επιδημίες που αφήσαν πολλά θύματα
Η ευλογιά που κτύπησε το καλοκαίρι του 1922 και
η Πορφύρα  το 1943 κατά την Ιταλό Γερμανική κατοχή
Η Ευλογιά είχε πολλές φορές κτυπήσει στην Κεφαλονιά
μετά την Ένωση το 1864 όταν άρχισε η ελεύθερη επικοινωνία
με την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα και αλλά μέρη
της τότε μικρής Ελλάδας
Εκεί η ευλογιά ήταν σε έξαρση
Την  μετάφεραν οι Κεφαλονίτες εργάτες γης που πήγαιναν
για εργασία και γύριζαν άρρωστοι στο νησί 
Παρ όλες τις προσπάθειες δεν υπήρξε ριζική καταπολέμηση
με αποτέλεσμα να κτυπά κατά περιόδους σε κάποια χωριά
αλλά και στις πόλεις

 

Από το αρχείο του Γερ Σ Γαλανού είναι τα παρακάτω
Για την αντιμετώπιση της ευλογιάς από τις αρχές του 18^ου αιώνα 
αρχίζει προοδευτικά να εφαρμόζεται ο προληπτικός εμβολιασμός,
 μετά τις επιστημονικές ανακοινώσεις στο γαλλικό  περιοδικό 
Philosophical Transactions κατά το 1714 των δυο Ελλήνων
 ιατρών  τον Ιάκωβο Πυλαρινό (1659 -1718) από το
 Ληξούρι και τον Εμμανουήλ Τιμόνη (1669-1720)  από τη
 Χίο, για την επιστημονική εφαρμογή του εμβολιασμού με σκοπό
 την προστασία από την ευλογιά, μέθοδο που εφαρμοζόταν 

στη λαϊκή ιατρική

 Ακολουθούν επιλεγμένα τεκμήρια – αναφορές  από την κεφαλληνιακή εφημερίδα «Ζιζάνιον»,  για να φανερωθεί η αγωνία και οι τρόποι αντιμετώπισης της ασθένειας αυτής, στη δεύτερη  δεκαετία του 20^ου αιώνα.  Το ποιητικό κείμενο για την Ευλογιά υπογράφεται από τον συνεργάτη της εφημερίδας του  Γεωργίου Μολφέτα, με το ψευδώνυμο  CHEF, Βλ.  «Ζιζάνιον», 18-5-1913, αρ. φυλ. 734, σελ.4  , και στην αντιγραφή του κρατήθηκε η ορθογραφία όπως έχει.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ

«Κρατώντας εις το χέρι της δρεπάνι

στους δρόμους μέρα- νύχτα περπατεί

κι’ επίσκεψι στο κάθε σπήτι κάνει,

η  ευλογιά που θύματα ζητεί.

Στην πόλι μέσα, πάντα θα γυρίζη

ελευθεριά σαν βρήκε περισσή,

σαν στάχια τους ανθρώπους θα θερίζη

και θα λογγώση  σ’ όλο το νησί.

 

Γιατί; Για δεν μπορούν να συμφωνήσουν

του τόπου μας αρχόντοι νευρικοί,

ναβρούνε κάποιο σπήτι να την κλείσουν

να πάψη να γυρνά εδώ κι’ εκεί.

Ο κόσμος υποφέρει και ζητάει

βοήθεια για τούτη την πληγή.

Μα η βλογιά το δρόμο της τραβάει

και με τα δυό της χέρια  ε υ λ ο γ ε ί!»

 

Επίσης γίνεται αναφορά και στα Καμιναράτα 

Το  1922 η ΕΥΛΟΓΙΑ έφτασε στα Δαμουλιανάτα  αφήνοντας
στο σύντομο πέρασμα της αρκετά θύματα
Ιστορία που άκουσα πολλές φορές γιατί ένα από τα 
Θύματα ήταν η νόνα μου η ΔΙΑΜΑΝΤΙΝΑ μάνα του πατέρα
μου μόλις 28 χρονών Άφησε τον πατέρα μου 5 μηνών και
την Μαρία 7 ετών
Στα Παρισάτα ήταν παντρεμένη μια  Δαμουλιάνισα η οποία
μολύνθηκε από εισαγόμενο κρούσμα (σημερινή ορολογία )
Την άρρωστη επισκέφτηκε μια ξαδέλφη της από το χωριό  
Μολύνθηκε και μετέφερε την αρρώστια στα Δαμουλιανάτα
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα Μολυνθήκαν αρκετές μέχρι
ν απομονωθούν οι άρρωστες και να σταματήσει η μετάδοση
Δεν υπαρχουν στοιχεία αν είχαν εμβολιαστεί κατά της ευλογιάς
 Όσες μολυνθήκαν πέθαναν  Περίπου  15 γυναίκες νεαρής ηλικίας
Το τραγικό ήταν ότι κανείς δεν πλησίαζε μια  άρρωστη
 Όπως έλεγαν όσοι έζησαν τα γεγονότα σε πολύ λίγο χρόνο
οι  άρρωστες πέθαιναν χωρίς βοήθεια
Μα και για την ταφή δεν πλησίαζαν Μανάδες μόνες φρόντιζαν
 για την ταφή ακόμη  και χωρίς παπά Ανοιγαν καπου ταφο 
και τους εθαβαν  Ελάχιστοι γνώριζαν που είναι ο τάφος  
Τα περισσότερα  θύματα δεν θάφτηκαν στο νεκροταφείο  

Μια κατάσταση ΤΡΑΓΙΚΗ Η επιδημία σταμάτησε  σε τμήμα
του χωριού Μόνο στην περιοχή κοντά στην Πλαγιά 
Σ αυτό βοήθησε η απομόνωση των αρρώστων
Ότι είχε σχέση με την άρρωστη το έκαιγαν  
Ευτυχώς η επιδημία περιορίστηκε γρήγορα

Η Δεύτερη Σοβαρή επιδημία ήταν η Πορφύρα
Εμφανίστηκε το  1943 στο χωριό και θανάτωσε περίπου
15 νεαρά άτομα αγόρια, κορίτσια   Της έδωσαν το όνομα
ΠΟΡΦΥΡΑ ( Διάγνωση Ιταλού Στρατιωτικού γιατρού)
Ο  άρρωστος αφού κοκκίνιζε το σώμα από
εξανθήματα πέθαινε
Τους αρρώστους τους απομόνωναν στο υπόγειο του σπιτιού
Σπ Μαντέλη στο Κουρτικό  (στα πεύκα ) που μετατράπηκε σε
νοσοκομείο Αναφοράς (κατά την σημερινή ορολογία ) 
Το σπίτι αυτό ήταν εγκαταστημένη ι η Ιταλική Διοίκηση
Δεν γνώριζαν από πού προήρθε η αρρώστια αυτή
Πολλοί υποστήριζαν ότι όσοι αρρωστήσαν έφαγαν λόγω
πείνας  άρρωστο ζώο Επίσης ανέφεραν ότι ασθένεια αυτή
δεν ήταν μεταδοτική  Δεν κόλλησε κάποιος από τους αρρώστους  
Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ χρόνο Όμως πρόλαβε να στείλει
στον τάφο αρκετά νεαρά άτομα αγόρια κορίτσια

                          ΟΙΚΙΑ ΣΠ ΜΑΝΤΕΛΗ ΣΤΟ ΚΟΥΡΤΙΚΟ 

                                ΦΩΤΟ ΕΠΡΕΠΕ 
 
Ευχόμαστε η σημερινή ΠΑΝΔΗΜΙΑ να έχει γρήγορο ΤΕΛΟΣ